Zgodnie z art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku postępowania toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym albo Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Powyższy przepis reguluje fakultatywną podstawę zawieszenia postępowania w sytuacji, gdy sąd uzna, iż rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie zależy m. in. od wyniku postępowania toczącego się przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W judykaturze na tle sprawy dotyczącej wystąpienia przez sąd z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego (które można analogicznie interpretować na gruncie wystąpienia z pytaniem prejudycjalnym do Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej) wskazano, iż przepis ten ma zastosowanie wyłącznie do sytuacji, gdy sąd w okolicznościach konkretnej sprawy uzna to za celowe, to jest, gdy sąd orzekający ma wątpliwości co do zgodności z prawem Unii Europejskiej normy prawnej stanowiącej podstawę rozstrzygnięcia i sam wystąpił w tej sprawie do Trybunału lub uczynił to inny sąd. Przy czym należy mieć na uwadze, iż regulacja ta stanowi wyjątek od konstytucyjnego prawa do rozpoznania sprawy bez zwłoki, a tym samym z istoty rzeczy nie powinna ona być interpretowana rozszerzająco. (postanowienie SA w Katowicach z dnia 20 lutego 2017 r., III AUz 74/17, Legalis)
Natomiast w doktrynie podnosi się, iż zastosowanie art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c. powinno nastąpić w sytuacji, gdy rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku postępowania toczącego się przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przy czym, do ogólnych kryteriów przemawiających za celowością zawieszenia postępowania zalicza się uniknięcie wydania sprzecznych orzeczeń, zbędność wydawania orzeczenia, oszczędzenie czasu oraz kosztów postępowania poprzez zaniechanie dwukrotnego orzekania o tych samych kwestiach, potrzeba konstytutywnego rozstrzygnięcia kwestii przez właściwy sąd we właściwym trybie. (Laskowska-Hulisz [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Tom I. Komentarz. Art. 1–366, red. Piasecki, wyd. 7, rok 2016, Legalis)
Jednakże, pomimo tego, iż jest to fakultatywna podstawa zawieszenia postępowania, nie oznacza to, iż istnieje całkowita dowolność w jej stosowaniu. W sytuacji, bowiem, gdy sąd krajowy wystąpił z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o wykładnię aktu prawa Unii Europejskiej należy mieć na względzie istniejące już orzecznictwo Trybunału (wyrok ETS z 30 września 2003 r. w sprawie C-224/01, Gerhard Köbler v. Republik Österreich; wyrok ETS z 13 czerwca 2006 r. w sprawie C-173/03, Traghetti del Mediterraneo SpA v. Repubblica Italiana) oraz zasady dotyczące zadawania pytań prejudycjalnych (w szczególności zasadę acte claire). Pominięcie powyższych kwestii prowadzić może nawet do odpowiedzialności Skarbu Państwa.