Sprawa dotyczyła kobiety, która nie uzupełniła w wymaganym czasie braków formalnych w zażaleniu dotyczącym wniosku o zapłatę. Zdaniem kobiety nie zostało jej dostarczone pierwsze pismo w tej sprawie.
Kobieta napisała skargę do Naczelnika oddziału Poczty Polskiej. Nie wykazała jednak, że awizo nie zostało wrzucone do jej skrzynki pocztowej. - Samo złożenie skargi do Naczelnika Poczty Polskiej w R. i załączenie tej skargi do zażalenia jest niewystarczające w sytuacji gdy z adnotacji i stempli zamieszczonych na kopercie, w której zwrócono Sądowi przedmiotowe zarządzenie wynika, że przesyłka ta była dwukrotnie awizowana. Tym samym pozwana nie obaliła domniemania, iż doręczane pismo dotarło do jej rąk jako adresata – stwierdził sędzia.
Sędzia podkreślił, że doręczenie przez awizo opiera się na domniemaniu prawnym, że doręczane pismo dotarło do rąk adresata. - Istnieje możliwość obalenia takiego domniemania, gdyż jest ono wzruszalne. Skuteczne obalenie takiego domniemania nie oznacza co prawda, że zakwestionowane doręczenie nie zostało dokonane, ale powoduje uchylenie skutków biegu terminów, jakie wiążą się z jego doręczeniem (v. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2004 roku, III CZP112/03, OSNC 2005/4/61). W realiach niniejszej sprawy pozwana tego domniemania nie obaliła – powiedział.
Sąd odrzucił jej skargę.