Jeżeli prokurator uzgodni z oskarżonym wymiar kary, to sąd nie może bez porozumienia z nimi samodzielnie dokonywać modyfikacji tego uzgodnienia – orzekł Sąd Najwyższy.
Sąd rejonowy uznał P.S. za winnego tego, że wykorzystując nieuwagę właściciela, dokonał kradzieży telefonu komórkowego Nokia Lumia 610 pozostawionego na parapecie okna, powodując tym straty o wartości 400 zł na szkodę właściciela komórki.
Sprawca został za to skazany na podstawie art. 278 kodeksu karnego.
Zgodnie z nim w przypadku kradzieży mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo jej pozbawienia do roku. Sąd wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności i 400 zł grzywny. Ponadto tym samym wyrokiem uznano P.S. za winnego tego, że z terenu gospodarstwa rolnego należącego do pewnej spółki ukradł elementy metalowe: przewody miedziane, rury, przykrycia od studzienki, powodując straty o wartości 1000 zł na szkodę spółki. Za ten czyn sąd wymierzył mu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz 600 zł grzywny. Następnie sąd wymierzył złodziejaszkowi karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną 800 zł grzywny. Dodatkowo orzeczono obowiązek naprawienia szkody przez oskarżonego poprzez zapłatę na rzecz spółki kwoty 1 tys. zł.
Wyrok nie został zaskarżony i się uprawomocnił. Wydany jednak został na posiedzeniu, na którym nie byli obecni ani prokurator, ani oskarżony. W aktach sprawy był zaś prokuratorski wniosek o wymierzenie oskarżonemu uzgodnionych z nim przez oskarżyciela kar i środków karnych, tj. kary łącznej 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby. Tymczasem na podstawie zapadłego orzeczenia sprawca powinien iść do zakładu karnego.
Sprawą zajął się rzecznik praw obywatelskich, który wniósł kasację na korzyść skazanego.
Sąd Najwyższy uchylił wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
Wyjaśnił, że sąd rozpoznający wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy złożony na podstawie art. 335 par. 1 kodeksu postępowania karnego może albo uwzględnić wszystkie elementy porozumienia prokuratora i oskarżonego, i wydać wyrok odpowiadający temu uzgodnieniu, albo wniosku nie uwzględnić. Nie może jednak bez porozumienia ze stronami dokonywać modyfikacji poszczególnych jego elementów. Tymczasem do modyfikacji takiej, i to w istotnym zakresie, doszło. Wymierzenie P.S. kary łącznej 6 miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania w istotny sposób zmieniało przecież sytuację skazanego. Orzeczenie to w rażący i mający istotny wpływ na treść wyroku sposób narusza przepisy, a ponadto powoduje, że skazany na podstawie prawomocnego wyroku może być osadzony w zakładzie karnym, co w żaden sposób nie było objęte zawartym z prokuratorem porozumieniem – podkreślił Sąd Najwyższy.
ORZECZNICTWO
Wyrok Sądu Najwyższego z 5 grudnia 2013 r., sygn. akt V KK 342/13
Pozostało
86%
treści
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama