Obowiązek opracowania planu transportowego będą miały m.in. miasta, w których zamieszkuje minimum 50 tys. osób, oraz powiaty liczące co najmniej 80 tys. mieszkańców. Plan transportowy będzie stanowił akt prawa miejscowego
W planie transportowym zostaną zamieszczone m.in. sieci komunikacyjne, na których będą wykonywane przewozy o charakterze użyteczności publicznej. Ponadto organizator przewozów, a tym samym autor planu, będzie mógł w nim zamieścić także linie komunikacyjne, na których będą wykonywane przewozy komercyjne. Tak bowiem stanowi ustawa o publicznym transporcie zbiorowym, która dziś wchodzi w życie.

Autorzy planów

Obowiązek stworzenia planu transportowego będzie ciążył na gminie, która liczy co najmniej 50 tys. mieszkańców. Ponadto będzie do tego zobowiązana gmina, której powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między gminami, jeżeli łącznie zamieszkuje na obszarze tych gmin minimum 80 tys. mieszkańców. Jeżeli natomiast chodzi o obowiązki powiatów w tym zakresie, to plan transportowy będą musiały tworzyć te spośród nich, które liczą co najmniej 80 tys. osób lub te, które w ramach porozumienia między powiatami będą organizować publiczny transport drogowy, o ile ich obszar liczy łącznie co najmniej 120 tys. mieszkańców. Do stworzenia planu będą zobowiązane także województwa.

Opinia mieszkańców

Co ważne dla mieszkańców, jeżeli już powstanie projekt planu transportowego, informacja o tym zostanie ogłoszona w miejscowej prasie, w biuletynie informacji publicznej oraz w sposób zwyczajowo przyjęty na danym obszarze. W takiej informacji musi być podane miejsce wyłożenia projektu oraz forma, miejsce i termin składania opinii na temat planu. Termin ten nie może być krótszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia projektu. Jeżeli organizator transportu uwzględni wnioski zawarte w opiniach, dokona stosownych zmian w projekcie planu.
Nowe przepisy wskazują, co powinno znaleźć się w planie transportowym. I tak art. 12 ust. 1 omawianej ustawy wskazuje, że plan określa w szczególności sieć komunikacyjną, na której planowane jest wykonywanie przewozów o charakterze użyteczności publicznej, ocenę i prognozy potrzeb przewozowych, przewidywane finansowanie usług przewozowych.
Ponadto w planie przewozowym należy umieścić preferencje dotyczące wyboru rodzaju środków transportu, zasady organizacji rynku przewozów oraz pożądany standard usług przewozowych w przewozach o charakterze użyteczności publicznej. Jednakże z uwagi na fakt, iż jest to katalog otwarty, w planie transportowym organizator może określić także inne elementy, które uzna za konieczne, np. mogą tam zostać określone granice stref miasta dostępnych jedynie dla ekologicznych pojazdów transportu publicznego (np. zasilanych biopaliwami).
PRZYKŁAD
Jakie elementy należy brać pod uwagę, tworząc plan transportowy
Nowa ustawa o publicznym transporcie zbiorowym dokładnie określa, co autor planu transportowego powinien uwzględnić przy jego opracowywaniu. Zgodnie z nią należy wziąć pod uwagę stan zagospodarowania przestrzennego, sytuację społeczno-gospodarczą danego obszaru, wpływ transportu na środowisko, potrzeby osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej zdolności ruchowej, w zakresie usług przewozowych. Dodatkowo trzeba uwzględnić potrzeby wynikające z kierunku polityki państwa, w zakresie linii komunikacyjnych w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich rentowność linii komunikacyjnych, a w zakresie transportu kolejowego – dane dotyczące przepustowości infrastruktury oraz standard jakości dostępu otrzymane od zarządcy infrastruktury kolejowej.
Podstawa prawna
Ustawa z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z 2011 r. nr 5, poz. 13).