Posiadacz karty ponosi odpowiedzialność za transakcje dokonane skradzioną lub zgubioną kartą, do których doszło, zanim zastrzegł on kartę w banku. Jego odpowiedzialność ograniczona jest do kwoty 150 euro.
Posiadacz karty ponosi odpowiedzialność za transakcje dokonane skradzioną lub zgubioną kartą, do których doszło, zanim zastrzegł on kartę w banku. Jego odpowiedzialność ograniczona jest do kwoty 150 euro.
Posiadacz karty ma obowiązek przechowywać kartę z należytą starannością, nie ujawniać kodu identyfikacyjnego (PIN) innym osobom oraz nie przechowywać PIN-u razem z kartą.
Jeżeli zaniedba te obowiązki, poniesie odpowiedzialność za wszystkie transakcje dokonane skradzioną lub zgubioną kartą płatniczą.
Warto podkreślić, że do zaniedbania dojdzie nawet wówczas, gdy posiadacz karty udostępni PIN osobie z kręgu najbliższej rodziny. Dla przykładu można podać sytuację, w której mąż udostępnia kartę płatniczą żonie, a następnie zostaje okradziony przez inne osoby, które w jakikolwiek sposób pozyskały informacje o PIN. Bank w takim przypadku nie zwrócić straconej kwoty. Wystarczy bowiem, że udowodni, że mąż udostępnił wcześniej kartę lub PIN żonie.
Posiadacz karty po jej zagubieniu lub skradzeniu powinien jak najszybciej zawiadomić o tym właściciela karty, a więc bank.
Od momentu poinformowania banku posiadacz karty nie ponosi bo- wiem odpowiedzialności za transakcje dokonane przy jej użyciu.
Prawo dokładnie reguluje także kwestie odpowiedzialności za transakcje przeprowadzone przez złodzieja w czasie, gdy posiadacz karty jeszcze nie zgłosił w banku jej zaginięcia. Otóż zgodnie z przepisami konto pechowego klienta zostanie obciążone kwotą stanowiącą równowartość 150 euro. Innymi słowy – nie ma znaczenia, jak dużą kwotę pobrał złodziej z konta posiadacza karty, zanim ten poinformował bank o utracie plastikowego pieniądza.
Kwota powyżej 150 euro nie obciąży konta klienta banku. Ograniczenie to nie dotyczy jednak sytuacji, do których doszło z winy posiadacza karty.
W takim przypadku poniesie on odpowiedzialność za wszystkie transakcje dokonane utraconą kartą. Prawo jednak nie różnicuje odpowiedzialności w zależności od sposobu potwierdzenia dokonywanej transakcji. To, że złodziej znał PIN, nie oznacza jeszcze, że poznał go w wyniku niedbalstwa posiadacza karty.
Wiele przestępstw związanych z transakcjami kartami płatniczymi połączone jest bowiem z uzyskaniem wiedzy o PIN-ie niezależnie od zachowania samego posiadacza karty. Złodziej mógł przecież np. zamontować kamery w bankomacie czy założyć nakładki na klawiaturę bankomatu. Tak więc bank nie może założyć, że użycie PIN-u przez osobę nieuprawnioną w każdym przypadku obciąża posiadacza karty.
PRZYKŁAD
Klient poniesie odpowiedzialność za wszystkie transakcje
Pani Renata trzymała kartę płatniczą w portfelu. Także w nim miała kartkę z numerem PIN do tej karty. W autobusie została okradziona. Gdy zgłosiła się do banku, okazało się, że złodziej wybrał z jej konta 8 tys. zł. Pani Renata nie może się powoływać na ograniczenie odpowiedzialności do 150 euro, gdyż przechowywała PIN razem z kartą.
Podstawa prawna
Ustawa z 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz.U. z 2002 r. nr 169, poz. 1385).
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama