W Polsce nie ma jednolitych zasad przewożenia rowerów u wszystkich przewoźników kolejowych. Każda firma ma własne reguły w regulaminach. Dlatego warto sprawdzić z wyprzedzeniem, jaki przewoźnik obsługuje daną relację, i zajrzeć do jego regulaminu. Bo konsekwencje niewiedzy mogą być dotkliwe
Zasadą jest, że opłata dodatkowa (czyli po prostu kara) za przejazd bez ważnego biletu kolejowego wynosi 50-krotność ceny najtańszego biletu jednorazowego normalnego u danego przewoźnika. Powoduje to duże rozbieżności w wysokości tej kwoty u różnych przedsiębiorców. Cena za przewóz roweru bez biletu, jeśli taki jest wymagany, obliczana jest jako 20-krotność ceny najtańszego biletu.
Trzeba też pamiętać, że przewoźnicy zastrzegają w regulaminach, że za wszelkie szkody i straty spowodowane faktem przewożenia roweru, zarówno własne (np. kradzież roweru), jak i wyrządzone innym (np. rozdarta odzież), odpowiada podróżny.
W pociągach dalekobieżnych
W składach dalekobieżnych obsługiwanych przez PKP Intercity przewożenie rowerów jest możliwe tylko w pociągach, w których wyznaczono dla nich specjalne miejsca. Aby sprawdzić, czy w konkretnym pociągu jest taka możliwość, warto zapoznać się z zestawieniem pociągu konkretnej relacji (na stronie www.intercity.pl).
Najogólniej jednak w pociągach TLK oraz IC rower przewozimy w wagonie klasy 2 z miejscami do siedzenia przystosowanym do przewozu rowerów, na miejscu do tego wyznaczonym albo w pierwszym przedsionku pierwszego wagonu lub w ostatnim przedsionku ostatniego wagonu w składzie pociągu, pod warunkiem że w danym pociągu są wolne miejsca przeznaczone na przewóz roweru. Natomiast w pociągu EIC lub EIP (pendolino) wyłącznie w wagonie klasy 2 przystosowanym do przewozu rowerów, na miejscu do tego wyznaczonym – i tylko pod warunkiem, że w danym pociągu są wolne miejsca przeznaczone na przewóz roweru.
Opłata za przewóz rowerów jest zryczałtowana i wynosi 9,10 zł niezależnie od długości trasy. Jeśli ktoś nie kupił biletu w kasie, powinien zgłosić zamiar przewiezienia roweru konduktorowi jeszcze przed rozpoczęciem podróży, czyli jeszcze przed wejściem lub niezwłocznie po wejściu do pociągu. Jeśli kupujemy bilet u konduktora w pociągu, oprócz kwot taryfowych zapłacimy także opłatę pokładową w wysokości 10 zł (za wystawienie biletu).
Przewożenie roweru bez opłaty grozi karą w wysokości 52 zł (plus 9,10 zł). Jeśli odmówimy zapłacenia od razu, dostaniemy wezwanie – protokół z karą w wysokości 260 zł. Ale jeśli zapłacimy w ciągu 14 dni od daty wystawienia – wystarczy, że zapłacimy 65 zł.
Uwaga na pendolino
Bilet na przewóz roweru w pendolino można kupić, podobnie jak bilet na przejazd, wyłącznie w kasie biletowej lub przez internet. Wejście do tego składu bez biletu grozi wysoką karą. Podstawowa stawka to – jak już wspominaliśmy – pięćdziesięciokrotność najtańszego biletu, czyli 650 zł. Jeśli jednak zapłacimy od ręki, wystarczy 130 zł (plus opłata taryfowa za bilet), a jeśli w ciągu 7 dni – 162,50 zł. Także należy doliczyć cenę biletu.
W pociągach regionalnych
W składach Polregio należących do spółki Przewozy Regionalne, a także w składach obsługiwanych przez innych, wymienionych w tabeli obok/poniżej lokalnych przewoźników, rower złożony i opakowany (np. w specjalnym pokrowcu) przewozimy bezpłatnie jako zwykły bagaż. Jeśli jednak podróżujemy z rowerem gotowym do jazdy, najczęściej musimy wykupić odrębny bilet, w cenie zryczałtowanej, niezależnie od relacji (opłaty u lokalnych przewoźników w tabeli).
Z rowerem wsiadamy do wagonu przystosowanego do przewozu rowerów, a jeśli go nie ma – do pierwszego przedsionka pierwszego wagonu lub ostatniego przedsionka ostatniego wagonu w składzie pociągu. To wszystko jednak pod warunkiem, że nie ma tłoku i rower nie będzie przeszkadzał innym podróżnym. Warto zaznaczyć, że na ogół w spółkach, które pobierają opłaty za przewóz rowerów, cykliści traktowani są jak osoby o ograniczonych możliwościach poruszania się podczas korzystania z transportu i zwolnieni są z obowiązku zgłaszania braku biletu – mogą czekać na konduktora. Ale – strzeżonego Pan Bóg strzeże: aby uniknąć ewentualnych konfliktów i gdy jest taka możliwość, jeśli nie kupiliśmy biletu w kasie, najlepiej zgłosić się do konduktora. ⒸⓅ
Regulaminy przewoźników
W KOMUNIKACJI MIEJSKIEJ
Jest tu tyle patentów, ilu przewoźników. Dla przykładu:
Warszawa: ZTM pozwala na przewożenie rowerów w autobusach i tramwajach bezpłatnie, ale sugeruje, by robić to wyjątkowo (nagłe pogorszenie pogody, złe samopoczucie, awaria). Miejsce dla roweru znajduje się naprzeciwko drugich (licząc od kabiny prowadzącego pojazd) drzwi. W metrze miejsca do przewożenia rowerów znajdują się na początku i na końcu składu.
Kraków: MPK pozwala przewozić rowery za darmo w autobusach oraz tramwajach na specjalnych bagażnikach zewnętrznych lub w środku pojazdu, jeśli nie ma bagażnika ani tłoku.
Wrocław: MPK przewozi rowery jeśli nie ma tłoku, bilet na rower kosztuje 1,50 zł.
Gdańsk: W autobusach i tramwajach ZTM rower można przewozić bez opłaty, ale tylko w pojazdach niskopodłogowych z odpowiednim oznakowaniem.
Poznań: W autobusie i tramwaju MPK rower można ustawić tylko w miejscu wyznaczonym – oznakowanym i wyposażonym w zabezpieczenie (haki lub pasy).
W AUTOBUSACH DALEKOBIEŻNYCH
Tu decyzja należy do kierowcy – rowery traktowane są podobnie, jak inne wielkogabarytowe przedmioty. Jeśli kierowca uzna, że przewożenie roweru nie zagraża bezpieczeństwu pasażerów i nie utrudnia podróżowania innym, może wyrazić zgodę, ale nie musi. Opłata według taryfy przewoźnika jak za ponadwymiarowy bagaż.
W SAMOLOCIE

Przewiezienie roweru samolotem możliwe jest na dwa sposoby. Albo jako dodatkowy bagaż ponadnormatywny (co wiąże się z kosztem ok. 30–50 euro), albo jako zwykły bagaż rejestrowany w ramach obowiązującego u przewoźnika limitu kilogramów. Wtedy jednak rower należy poskładać i spakować do pokrowca. Do tego samego pokrowca można wtedy dopakować rzeczy osobiste, by mieć nadal jeden bagaż.

Podstawa prawna

Art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z 23 października 2007 r. (WE nr 1371/2007 ) dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym.
Par. 2 rozporządzenia ministra infrastruktury z 20 stycznia 2005 r. w sprawie sposobu ustalania wysokości opłat dodatkowych z tytułu przewozu osób, zabranych ze sobą do przewozu rzeczy i zwierząt oraz wysokości opłaty manipulacyjnej (Dz.U. z 2005 r. nr 14 poz. 117).