Posłowie odrzucili w głosowaniu senackie poprawki, które zastępowały pojęcie „trwałego” uszczerbku nad zdrowiu terminem „nieodwracalny”. Z kolei sformułowanie „niemożność nawiązania lub kontynuowania” więzi rodzinnej miało być zmienione na „zerwanie” tej więzi, na co też się nie zgodzono. Tym samym Sejm postąpił tak, jak rekomendowała komisja nadzwyczajna ds. zmian w kodyfikacjach. W trakcie ostatniego posiedzenia tego gremium posiedzenia przeciwnicy senackich poprawek tłumaczyli, że mogłyby one wpłynąć niekorzystnie na sytuację poszkodowanych i zawęzić potencjalny krąg osób, którym umożliwiono ubieganie się o świadczenie. Na takie ryzyko wskazywało też wielu prawników (o czym pisaliśmy szerzej w poprzednich wydaniach DGP).
Możliwość przyznawania zadośćuczynień dla rodziny w przypadku, gdy bliski nadal żyje, ale znajduje się np. w stanie wegetatywnym, nie była jednolicie traktowana w orzecznictwie. Rozbieżności pojawiały się nawet na gruncie uchwał powiększonych składów izb Sądu Najwyższego (Cywilnej oraz Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych). Miały one zostać zażegnane poprzez wydanie wspólnej uchwały obu składów, ale podczas pierwszego posiedzenia w tej sprawie (które odbyło się w maju) nie doszło do porozumienia. Nowej daty nie wyznaczono.
Co istotne, nowelizacja umożliwia pójście do sądu również osobom, których roszczenia nie są jeszcze przedawnione. Takie rozwiązanie było uzasadnione w dużej mierze właśnie dotychczasowymi rozbieżnościami w orzecznictwie. Przepis nie określa też kwot, które można przyznać w ramach zadośćuczynienia, pozostawiając ocenę sądowi. Jeśli prezydent zdecyduje się podpisać ustawę, wejdzie ona w życie z upływem miesiąca od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
AKTUALIZACJA: O podpisaniu ustawy poinformowała w poniedziałek Kancelaria Prezydenta.