Pracownik jest zobowiązany do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy. Musi mieć włączoną komórkę i przybyć do pracy w określonym czasie od wezwania go przez pracodawcę. Czy za taki dyżur przysługuje mu czas wolny?
To, czy pracownikowi za czas dyżuru przysługuje czas wolny, zależy od miejsca pełnienia dyżuru. Może on być pełniony w zakładzie pracy lub w innym miejscu wskazanym przez pracodawcę, w tym w domu pracownika. Pozostawanie pracownika w gotowości do wykonywania pracy po wezwaniu go przez pracodawcę przez telefon komórkowy jest dyżurem w innym wyznaczonym do tego miejscu w rozumieniu art. 1515 par. 1 k.p. (wyrok SN z 9 grudnia 2011 r. II PK 115/11).
Za czas dyżuru pełnionego w innym miejscu niż dom pracownikowi co do zasady przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego – wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony – 60 proc. wynagrodzenia. W razie dyżuru pełnionego w domu pracownikowi nie przysługuje ani czas wolny od pracy, ani wynagrodzenie. Przepisy prawa pracy nie definiują pojęcia „domu”. Przyjmuje się, że domem jest miejsce, w którym pracownik zamieszkuje równolegle do świadczenia pracy i ma możliwość swobodnego dysponowania swoim czasem.
O ile dyżury pełnione przez pracownika naruszają przepisy o wymaganym odpoczynku dobowym i tygodniowym, pracownik może wystąpić z roszczeniami przewidzianymi w art. 448 k.c., w tym o zapłatę odpowiedniej kwoty tytułem zadośćuczynienia. Niezapewnienie wymaganego odpoczynku może bowiem stanowić naruszenie dobra osobistego pracownika w postaci prawa do życia rodzinnego.
Jeśli w czasie dyżuru pracownik wykonywałby pracę, przysługiwałoby mu dodatkowe wynagrodzenie. Praca świadczona przez pracownika w czasie dyżuru poza normalnymi godzinami pracy ma charakter pracy w godzinach nadliczbowych.