Osoba powołana na świadka musi się stawić na rozprawie i złożyć zeznania. Za nieusprawiedliwioną nieobecność i nieuzasadnioną odmowę zeznań sąd nałoży na nią grzywnę.
Zeznania świadków oprócz dokumentów są jednym z najczęściej wykorzystywanych środków dowodowych w postępowaniu cywilnym przed sądem. Świadków zgłaszają obie strony, ponieważ ich zeznania mają potwierdzić fakty, na jakie powołują się w pozwie i w odpowiedzi na pozew. Dlatego powołując się na dowód z konkretnego świadka, należy dokładnie wskazać fakt, który ma on potwierdzić swoim zeznaniem.

Obowiązek stawienia

Nawet jeśli osoba wezwana na rozprawę w charakterze świadka niewiele wie o faktach istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, nie może nie stawić się w sądzie. Obowiązek przyjścia na rozprawę ciąży też na wezwanym świadku, który chce skorzystać z prawa odmowy zeznań. W obu tych przypadkach nie wystarczy, że świadek złoży na piśmie oświadczenie o braku wiadomości o faktach lub o chęci odmowy zeznań, ponieważ za nieusprawiedliwione niestawiennictwo sąd może ukarać go grzywną. Natomiast w razie ponownego niestawiennictwa sąd nałoży na niego ponowną grzywnę, a nawet może zarządzić przymusowe doprowadzenie świadka na rozprawę. Grzywna w takich przypadkach grozi świadkowi wówczas, gdy wezwanie na rozprawę zostało mu doręczone w sposób właściwy. O wysokości grzywny decyduje sąd, ale nie może być ona wyższa niż 5 tysięcy złotych. Natomiast na postanowienie sądu o ukaraniu grzywną świadkowi przysługuje zażalenie.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Jakie obowiązki ma świadek w sądzie.
W pełnej wersji artykułu znajdziesz odpowiedzi na pytania:

- Czy sąd może wezwać stronę do uzupełnienia informacji o świadku
- Czy sąd dopuści zeznania świadka złożone na piśmie
- Czy każda osoba fizyczna może być powołana na świadka
- Czy świadek może odmówić zeznań w sprawie między rodzicami a dziećmi