Jestem fotografem ślubnym i zastanawia mnie, jak unijne rozporządzenie RODO ma się do fotografowania takich imprez? Wszak wizerunek jest zgodnie z RODO daną osobową, na której przetwarzanie potrzebna jest zgoda. Od każdego gościa nie jestem w stanie jej uzyskać. Czy w tym przypadku zgodę wydaje organizator, czyli młoda para?
Fotografie są częściowo wyłączone spod obowiązków rozporządzenia o ochronie danych osobowych osób fizycznych (RODO), które zacznie mieć zastosowanie po 25 maja br. Mówi o tym motyw 51 preambuły. Zgodnie z nim przetwarzanie fotografii nie zawsze ma stanowić przetwarzanie szczególnych kategorii danych osobowych, gdyż fotografie są objęte definicją „danych biometrycznych” tylko w tych przypadkach, gdy stosuje się specjalne metody techniczne, umożliwiające jednoznaczną identyfikację osoby fizycznej lub potwierdzenie jej tożsamości. To bardzo ważne, bo pojawiają się specjaliści, którzy usilnie wmawiają, że wszystkie zdjęcia stanowią dane biometryczne. I chcą fotografom sprzedać aplikacje, które umożliwiałyby zbieranie zgód w duchu postanowień RODO.
Zgodnie z rozporządzeniem
Tymczasem dr Paweł Litwiński, adwokat w kancelarii Barta Litwiński, związany z Instytutem Allerhanda, tłumaczy, że fotografia może być daną osobową tylko wtedy, gdy umożliwia identyfikację profesjonaliście. Fotograf nie dokonuje takiej weryfikacji gości weselnych.
Dla fotografa podstawę legalizującą przetwarzanie danych państwa młodych stanowi umowa, która go z nimi wiąże. Kontrakt musi być zgodny z postanowieniami RODO. Należy więc zadbać o określenie w nim, kto dokładnie będzie przetwarzał dane (czyli robił zdjęcia), w jakim celu i jak długo (np. do czasu wykonania usługi). Poza poszerzonym obowiązkiem informacyjnym sytuacja ta nie różni się jednak wiele od tej opisanej we wciąż obowiązujących przepisach krajowej ustawy o ochronie danych osobowych.
W kręgu gości
Zdaniem dr. Pawła Litwińskiego na podstawie umowy fotograf może wykonywać także zdjęcia gości weselnych, o ile nie będą one później przekazywane nikomu innemu poza młodą parą, z którą zawarł umowę. Gdyby jednak chciał wykorzystywać wykonane zdjęcia do własnej promocji, np. w mediach społecznościowych czy na swojej witrynie, to musi pamiętać o przepisach dotyczących ochrony wizerunku wynikających z prawa autorskiego. Zgodnie z nimi nie potrzeba zgody na wykorzystanie wizerunku, jeżeli sfotografowana osoba stanowi tylko element całości (tło), a usunięcie jej wizerunku nie wpłynie na przekaz zdjęcia, tzn. jeśli intencją autora zdjęcia jest ukazanie samego wydarzenia, a nie tego, kto wziął w nim udział. Jeżeli zaś fotografie pokazują osoby, które są głównym tematem zdjęcia (np. portret państwa młodych), to na ich rozpowszechnienie przez fotografa (np. w swoim portfolio) potrzebna jest zgoda. Gdy zaś gość weselny zamawia u specjalisty zdjęcie portretowe, to fotograf powinien spełnić obowiązek informacyjny i np. wręczyć swoją wizytówkę. W ten sposób zawierana jest umowa fotografa z fotografowanym, a więc fotograf może przetwarzać dane osobowe niezbędne do wykonania tej umowy.
Kod dostępu nie dla każdego
Fotografowie muszą mieć na uwadze jeszcze jedno zagadnienie dotyczące praktyki udostępniania zdjęć. Dziś wielu z nich przekazuje kod dostępu do serwera z wykonanymi zdjęciami parze młodej, która rozpowszechnia go dalej w sposób niekontrolowany. - Ten kod będzie mógł być jednak udostępniony wyłącznie parze młodej w celu pobrania wykonanych zdjęć. Gdy tak się stanie, fotograf powinien usunąć je z własnego serwera, ponieważ umowa na wykonanie zdjęć została wykonana – mówi Witold Masionek, prawnik z zespołu RODO kancelarii KOLS – Kaczmarczyk Orzechowski Legal Services. Dodaje, że ewentualnie fotografie można przechowywać (bez wglądu dla osób trzecich) przez dwa lata w celach zabezpieczenia się przed ewentualnymi reklamacjami lub roszczeniami ze strony klientów.
Podstawa prawna
Motyw 51, art. 6 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady [UE] nr 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych, RODO (Dz.Urz. UE z 2016 r. L 199, s. 1).
Art. 81 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 880 ze zm.).
