Subskrybuj nas na Youtube
Spółka Delta Centre jest dzierżawcą placu targowego „Pražská tržnice” (praskie hale targowe). Poddzierżawia ona indywidualnym podmiotom handlującym usytuowane na tym placu stanowiska handlowe.
Producenci i dystrybutorzy towarów markowych Tommy Hilfiger Licensing LLC ustalili, że podróbki ich towarów były sprzedawane w praskich halach targowych. Zwrócili się więc do sądów czeskich o nakazanie Delta Center zaprzestania wydzierżawiania stanowisk handlowych w tych halach osobom, które popełniły takie naruszenia. Dyrektywa w przedmiocie własności intelektualnej umożliwia bowiem posiadaczom znaków towarowych wystąpienie na drogę sądową przeciwko pośrednikom, których usługi są wykorzystywane przez osoby trzecie do naruszania ich znaków towarowych.
Posiadacze znaków towarowych uważają, że podobnie jak operatorzy rynków elektronicznych online, o których mowa w wyroku w sprawie L’Oréal2 , operator istniejącego fizycznie placu targowego może, zgodnie z dyrektywą, zostać zobowiązany sądownie do spowodowania zaprzestania naruszeń popełnianych w zakresie znaku towarowego przez podmioty handlujące i podjęcia środków w celu zapobieżenia nowym naruszeniom.
Rozpatrujący kasację w tej sprawie Nejvyšší soud (sąd najwyższy, Republika czeska) zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem, czy rzeczywiście możliwe jest nakazanie operatorowi istniejącego fizycznie placu targowego spowodowania zaprzestania naruszeń popełnianych w zakresie znaku towarowego przez podmioty handlujące i podjęcia środków mających na celu zapobieżenie nowym naruszeniom.
W wyroku Trybunał stwierdził, że operator, który świadczy osobom trzecim usługę dzierżawy lub poddzierżawy miejsc na placu targowym i który umożliwia w ten sposób tym osobom trzecim sprzedawanie tam podrobionych towarów powinien zostać zakwalifikowany jako „pośrednik” w rozumieniu dyrektywy. Trybunał podkreślił, iż okoliczność, że udostępnienie stanowisk handlowych dotyczy rynku elektronicznego online lub istniejącego fizycznie placu targowego jest bez znaczenia, ponieważ zakres stosowania dyrektywy nie jest ograniczony do handlu elektronicznego.
W konsekwencji również operator istniejącego fizycznie placu targowego może zostać zmuszony do spowodowania zaprzestania naruszeń popełnianych w zakresie znaku towarowego przez podmioty handlujące i podjęcia środków mających na celu zapobieżenie nowym naruszeniom.
Podobnie Trybunał podkreślił, że warunki, którym podlega wydany przez władze sądowe nakaz wobec pośrednika, który świadczy usługę dzierżawy stanowisk handlowych w halach targowych, są identyczne z warunkami stosującymi się do nakazów skierowanych do pośredników na rynku elektronicznym online. Nakazy te powinny zatem być nie tylko skuteczne i odstraszające, lecz również słuszne i proporcjonalne. W konsekwencji, nie mogą one być nadmiernie kosztowne i nie mogą również tworzyć ograniczeń handlu prowadzonego zgodnie z prawem. Nie można także wymagać od pośrednika ogólnego i stałego nadzorowania jego klientów. Pośrednik może natomiast zostać zmuszony do przyjęcia środków, które przyczyniają się do uniknięcia wystąpienia dalszych naruszeń tego samego rodzaju przez ten sam podmiot handlujący. W dodatku nakazy muszą zapewnić odpowiednią równowagę między ochroną własności intelektualnej a brakiem przeszkód w handlu prowadzonym zgodnie z prawem.
Podstawa prawna
Wyrok w sprawie C-494/15 Tommy Hilfiger Licensing LLC i in. / Delta Center a.s. z dnia 7 lipca 2016.