Subskrybuj nas na Youtube
Nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym
Przepisy procedury cywilnej dopuszczą możliwość wydania tzw. nakazu zapłaty. Sąd rozpoznaje sprawę w postępowaniu nakazowym na pisemny wniosek powoda zgłoszony w pozwie, co oznacza, że w pozwie, który wnosimy musimy to wyraźnie zaznaczyć. Rozpoznanie sprawy następuje na posiedzeniu niejawnym, a sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego i roszczenie to będzie uzasadnione przedstawionymi dokumentami, wśród których Kodeks postępowania cywilnego wymienia m.in.:
• dokument urzędowy;
• zaakceptowany przez dłużnika rachunek;
• wezwanie dłużnika do zapłaty i pisemne oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu;
• zaakceptowany przez dłużnika żądanie zapłaty, zwrócone przez bank i niezapłacone z powodu braku środków na rachunku bankowym.
Czy "zaakceptowany przez dłużnika rachunek" to także faktura, która została podpisana przez pracownika kontrahenta?
Nie ma przeszkód do tego, ażeby mianem „zaakceptowanego przez dłużnika rachunku” nazwać także fakturę. Warunkiem jest jednak, by była ona podpisana przez dłużnika ( więc naszego kontrahenta) albo osobę jego reprezentującą. Jeżeli pracownik podpisujący fakturę jest osobą reprezentującą dłużnika – kontrahenta, to taka faktura stanowi podstawę wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Jeżeli jednak fakturę podpisał zwykły pracownik niemający takiego umocowania (który zajmuje się na przykład jedynie odbieraniem dokumentów), wówczas faktura ta nie będzie stanowiła „zaakceptowanego przed dłużnika rachunku” a więc nie będzie dla sądu podstawą do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym.
Co w sytuacji, gdy sąd nie może wydać nakazu zapłaty?
Jeżeli przedstawiona przez nas faktura nie spełnia wymogu „zaakceptowanego przez dłużnika rachunku”, wówczas sąd nie może wydać nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Nie oznacza to jednak oddalenia naszego powództwa. W takiej sytuacji - w razie braku podstaw do wydania nakazu zapłaty - przewodniczący wyznacza rozprawę, chyba że sprawa może być rozpoznana na posiedzeniu niejawnym.
Podstawa prawna:
Art. 4841, art. 485, art. 486 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego ( t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 101).