Uwierzytelnienie dokumentu musi zawierać , oprócz podpisu radcy czy adwokata, również datę i miejsce jego sporządzenia. Inaczej dokument taki nie zostanie uwzględniony przez sąd - uznał Sąd Okręgowy w Bydgoszczy.

Sprawa została zainicjowana z wniosku pewnego funduszu przeciwko dłużniczce. Chodziło w niej o nadanie klauzuli wykonalności z przejściem uprawnień. I w związku z tym także o poświadczanie dokumentów za zgodność z oryginałem. A to kolejne orzeczenie, w którym sąd wytknął prawnikowi braki w sporządzonym poświadczeniu.

Oddalony wniosek

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności z zaznaczeniem przejścia uprawnień. Wskazał, że wierzyciel, którym był fundusz, złożył wniosek o nadanie klauzuli prawomocnemu nakazowi zapłaty wydanemu w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym zasądzono od strony pozwanej na rzecz banku kwotę żądaną w pozwie. Do wniosku dołączono uwierzytelnioną przez radcę prawnego występującego w sprawie, kopię umowy przelewu wierzytelności, opatrzonej podpisami notarialnie poświadczonymi, zawartej pomiędzy wnioskodawcą a wierzycielem. I tak, powołując się na art. 788 par. 1 kodeksu postępowania cywilnego sąd uznał, że wnioskodawca nie wykazał, aby przedmiotem dołączonej do wniosku umowy przelewu była wierzytelność objęta wskazanym tytułem egzekucyjnym. Analiza dokumentu dołączonego do wniosku nie pozwoliła sądowi na stwierdzenie, że faktycznie jest to fragment załącznika do umowy, a jeśli tak, to którego załącznika i do której umowy. Były też inne braki: dokument nie pozwalał na weryfikację tożsamości zbywanej wierzytelności z wierzytelnością objętą nakazem zapłaty, jak również innych danych umożliwiających wystarczającą identyfikację zobowiązania. Postanowienie zaskarżył wnioskodawca.

Pechowy załącznik

Sąd okręgowy oddalił zażalenie. Wyjaśnił, że postępowanie o nadanie klauzuli wykonalności z przejściem uprawnień wymaga wykazania stosownym dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisami urzędowo poświadczonymi, że doszło do przejścia uprawnienia lub obowiązku w warunkach wskazanych w art. 788 par. 1 kodeksu postępowania cywilnego. Wnioskodawca, powinien zatem przedłożyć wraz z wnioskiem dokumenty, które w sposób dostateczny wykazują przejście uprawnień lub obowiązku.

W tej sprawie będący radcą prawnym pełnomocnik wnioskodawcy załączył do wniosku poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię umowy cesji wielu wierzytelności oraz wyciąg z aneksu do tej umowy, obejmujący jedną wierzytelność, który w ocenie sądu I instancji nie był zupełny i wystarczający dla porównania i wykazania identyczności z wierzytelnością objętą nakazem zapłaty.

Do zażalenia wnioskodawca dołączył dodatkowo załącznik do umowy przelewu wierzytelności. Załącznik ten, mający w ocenie wnioskodawcy rozwiewać wątpliwości, na które w swoim rozstrzygnięciu wskazywał sąd rejonowy, nie mógł jednak zostać uwzględniony w postępowaniu zażaleniowym. A to dlatego, że nie został prawidłowo poświadczony za zgodność z oryginałem przez radcę prawnego. Stosownie bowiem do art. 129 par. 2 k.p.c., zamiast oryginału dokumentu strona może złożyć odpis dokumentu, jeżeli jego zgodność z oryginałem została poświadczona przez notariusza albo przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego adwokatem, radcą prawnym, rzecznikiem patentowym lub radcą Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa. Poświadczenie to musi jednak odpowiadać wymogom określonym w art. 6 ust. 3 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r., nr 10, poz. 65 ze zm.), czyli zawierać oprócz podpisu radcy również datę i miejsce jego sporządzenia. A przedłożony przez prawnika załącznik tych wymogów nie spełniał.

Prawnik.pl przypomina, że 6 lutego 2014 r. opublikował orzeczenie w którym Sąd Okręgowy w Kielcach wskazał, że jeśli prawnik w poświadczeniu dokumentów nie oznaczył miejsca jego sporządzenia, to nie spełnia ono wymogów ustawowych, a zatem nie ma charakteru dokumentu urzędowego (Postanowienie Sądu Okręgowego w Kielcach z 12 sierpnia 2014 r., sygn. akt II Ca 668/14).

Postanowienie Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z 27 stycznia 2014 r., sygn. akt II Cz 820/13