Osoby, które chcą sporządzić testament w sposób bardziej sformalizowany, mogą zlecić jego przygotowanie notariuszowi. Jest on wówczas sporządzany w formie aktu notarialnego, który zawiera oświadczenie woli testatora stanowiące rozrządzenie majątkiem na wypadek śmierci.
Przepisy dotyczące formy testamentu notarialnego mają na celu zapewnienie przede wszystkim autentyczności testamentu, woli i zdolności testowania. Jak wskazał Sąd Najwyższy, jeśli testament ma formę aktu notarialnego (art. 950 k.c.), to powinien zostać sporządzony szczególnie starannie, tak aby po jego otwarciu i ogłoszeniu nie budził wątpliwości ani co do swej powagi, rzeczywistej woli testatora i okoliczności sporządzenia, ani co do swojej postaci jako dokumentu o walorach dokumentu urzędowego i jego treści.
Nie powinien zatem mieć wyglądu utożsamianego z brudnopisem lub pismem przygotowującym właściwy akt w rozumieniu art. 2 ustawy z 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (j.t. Dz.U. z 2020 r. poz. 1192) oraz przepisów postępowania cywilnego odnoszących się do dokumentów (art. 244 i nast. k.p.c.). Jeśli przypomina taką postać, to należy przedłożony akt ocenić także z tego punktu widzenia, a nie tylko na podstawie samej jego treści, która w takim razie mogła nie po-wstać z rzeczywistym zamiarem wy-wołania skutków prawnych (postanowienie Sądu Najwyższego z 16 grudnia 2009 r., sygn. akt I CSK 188/09).
Zaletą sporządzenia testamentu w formie aktu notarialnego jest także to, że jego oryginał jest przechowywany w sejfie w kancelarii notarialnej. Chroni go to przed zniszczeniem, sfałszowaniem czy próbą ukrycia przez osoby nieżyczliwe spadkodawcy.