Sprawa dotyczyła spółki, która wygrała przetarg na świadczenie usług utrzymania infrastruktury (systemu) oraz jego serwisu. Po przystąpieniu do realizacji wystawiała faktury i traktowała wykonywane świadczenie jako usługę ciągłą. Zgodnie z umową co miesiąc przedstawiała raporty z realizacji usług, co było podstawą do rozliczenia za dany miesiąc.
Spółka spytała Izbę Skarbową w Warszawie, czy prawidłowo traktuje usługę utrzymania infrastruktury jako usługę o charakterze ciągłym w rozumieniu ustawy o VAT. W praktyce chodziło o to, kiedy ma rozliczyć VAT. Argumentowała, że miesięczne raporty z wykonania usługi nie powinny wpływać na moment powstania obowiązku podatkowego. Podatek trzeba więc rozliczyć za miesiąc wykonania usługi. Przykładowo, jeśli usługa była świadczona w kwietniu, a raport sporządzony w maju, to VAT należy rozliczyć za kwiecień.
Dyrektor warszawskiej izby uznał jednak, że nie można uznać usług spółki za ciągłe. Są nimi bowiem jedynie takie usługi, które składają się z powtarzających się czynności, których nie da się wyodrębnić. W tym wypadku można było to zrobić, skoro sporządzany był comiesięczny raport z ich wykonania – stwierdził organ. Co więcej, dopiero po opracowaniu raportu, należało wystawić fakturę i rozliczyć VAT.
Spółka nie zgodziła się z taką interpretacją i zaskarżyła ją do sądu. WSA uznał jej skargę za zasadną. Wskazał, że raportowanie nie decyduje o momencie powstania obowiązku podatkowego. Zdaniem sądu dyrektor izby niesłusznie przywiązywał tak dużą wagę do comiesięcznego raportu sporządzanego przez spółkę. Według WSA stanowisko izby dawałoby podatnikom możliwość odsuwania obowiązku podatkowego na następny okres rozliczeniowy, mimo że aktualne przepisy o VAT nie dają takiej możliwości. Sąd nie rozstrzygnął natomiast, czy skarżąca świadczyła usługi ciągłe (musi to ponownie zbadać organ podatkowy). Wyrok jest nieprawomocny.
Mirosław Siwiński, radca prawny i doradca podatkowy w Kancelarii prof. Witolda Modzelewskiego, przyznaje, że stanowisko organów podatkowych prowadziłoby w praktyce do dowolnego kształtowania momentu powstania obowiązku podatkowego przez podatników.
– Jeżeli uznalibyśmy, że wykonanie usługi następuje z momentem sprawozdania za dany okres (czyli zawsze po jego upływie), to tym samym zawsze następowałoby przesunięcie momentu wystawienia faktury na kolejny okres – mówi Mirosław Siwiński. Przypomina, że obecnie fakturę wystawiamy 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę (przy usługach ciągłych jest to 15. dzień po okresie, do którego odnoszą się następujące po sobie płatności lub rozliczenia).

ORZECZNICTWO

Wyrok WSA w Warszawie z 6 maja 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2958/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia