Sprawa dotyczyła przedsiębiorstwa zajmującego się produkcją artykułów spożywczych. W związku z planowaną reorganizacją i wydzieleniem nowych podmiotów firma zamierza stworzyć podatkową grupę kapitałową. To oznaczałoby, że spółki tworzące PGK rozliczałyby się wspólnie. Niezależnie od tego przedsiębiorstwo zamierzało wystąpić o zezwolenie na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. W związku z tym spytało Izbę Skarbową w Poznaniu, czy utworzenie grupy kapitałowej nie będzie przeszkodą do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego w związku z działalnością w strefie, wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.
Dyrektor izby odpowiedział, że jeden podmiot nie może równocześnie korzystać z dwóch preferencji, tj. z rozliczenia przez podatkową grupę kapitałową oraz z ulgi w strefie. W dwóch udzielonych spółce interpretacjach wyjaśnił, że jednym z warunków utrzymania statusu podatkowej grupy kapitałowej jest to, aby spółki ją tworzące nie korzystały ze zwolnień od podatku na podstawie odrębnych ustaw. Jest nią m.in. ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 42, poz. 274 ze zm.) – stwierdził dyrektor poznańskiej izby.
Firma się z tym nie zgodziła i zaskarżyła interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Sąd wydał dwa odmienne wyroki – w jednym podzielił pogląd izby, w drugim – stanowisko firmy.
Sprawy ostatecznie trafiły do NSA. Sąd kasacyjny uznał, że w tym sporze fiskus nie ma racji. Orzekł, że ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych nie tworzy zwolnienia podatkowego, które by było przeszkodą do bycia członkiem w podatkowej grupie kapitałowej. Regulacja ta zawiera jedynie przepis odsyłający do ustawy o CIT, a więc do części dotyczącej zwolnień dla przedsiębiorców strefowych. Tym samym zwolnienie podatkowe wynika wprost z ustawy o CIT, a nie z „odrębnej ustawy”.
ORZECZNICTWO
Wyroki NSA z 7 maja 2014 r., sygn. akt II FSK 1353/12, II FSK 1958/12.