Podatki od nieruchomości i rolny pomniejszają przychód wtedy, gdy zostały uregulowane, a nie w dniu, kiedy została rozwiązana rezerwa utworzona na wypadek uiszczenia ich w zaniżonej wysokości – wynika z orzeczenia NSA.
W rozpatrywanej przez sąd sprawie rezerwa została rozwiązana z końcem 2009 r., natomiast zaległe podatki zostały uregulowane na początku 2010 r. Problem dotyczył więc tego, kiedy pojawił się koszt podatkowy: czy w 2009 r., czy dopiero w roku następnym.
Chodziło o przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją i sprzedażą paliw. W związku z tym, że posiada ono wiele obiektów przemysłowych, firma musi płacić podatek od nieruchomości oraz rolny od gruntów niewykorzystywanych do działalności gospodarczej. Obie te daniny są dla firmy istotnym obciążeniem. Z tego powodu przedsiębiorstwo utworzyło z końcem 2007 r. w księgach rachunkowych rezerwę na ryzyko gospodarcze.
Po weryfikacji stanu posiadania nieruchomości okazało się, że podatki zostały zapłacone w latach 2005–2009 nieprawidłowo – były zaniżone. 31 grudnia 2009 r. spółka zaksięgowała więc wykorzystanie rezerwy, a na początku 2010 r. złożyła korekty deklaracji podatkowych i zapłaciła zaległe daniny wraz z odsetkami za zwłokę.
W związku z tym spytała Izbę Skarbową w Bydgoszczy, czy kwoty zapłacone za lata 2005–2009 może zaliczyć do kosztów podatkowych w rozliczeniu za 2010 r., a jeśli nie, to za jakie okresy.
Dyrektor izby potwierdził, że spółka może zaliczyć oba podatki do kosztów, ponieważ stanowią one koszty stałe jej działalności. Są to koszty pośrednie, tj. inne niż bezpośrednie związane z konkretnym przychodem. Zarazem jednak stwierdził, że tego typu koszty potrąca się według zasad określonych w art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT. Zgodnie z nimi za dzień poniesienia kosztu podatkowego uważa się dzień, na który ujęto (zaksięgowano) go w księgach rachunkowych. W rozpatrywanej sytuacji był to 31 grudnia 2009 r.
Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ten uznał jednak, że interpretacja jest prawidłowa. Zgodził się z izbą, że moment ujęcia zdarzenia gospodarczego w księgach rachunkowych nie musi być tożsamy z dniem zapłaty zaległych podatków. Skoro ujęcie wydatków w księgach rachunkowych nastąpiło 2009 r., to powinny one zostać odniesione w koszty podatkowe 2009 r. – orzekł WSA.
Przeciwnego zdania był NSA. Wskazał, że skoro uiszczony podatek od nieruchomości oraz podatek rolny wynikał z korekty rozliczeń pierwotnych zobowiązań, to decydujący jest moment zapłaty, a nie wykorzystanie kwot pochodzących z rezerwy. Z tego powodu NSA uchylił wyrok sądu I instancji oraz interpretację izby.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 4 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1112/12. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia