Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą dochodzić zwrotu działki, w sytuacji gdy stała się ona zbędna dla realizacji zadania określonego w decyzji o jej odebraniu. Ma do tego prawo, gdy zamierzenie to nie zostało zrealizowane w ciągu 7 lub 10 lat od wydania rozstrzygnięcia w tej sprawie.
Wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy jest dokonywane na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem. Tak stanowi art. 21 ust. 2 Konstytucji RP. Dopóki więc cel publiczny nie jest realizowany, dopóty zachodzi obowiązek zwrotu
nieruchomości byłemu właścicielowi. Zasada ta ma zapobiegać nadużywaniu prawa do pozbawiania własności do gruntu dla innych celów niż określone w decyzji wywłaszczeniowej.
Warunki zwrotu określone zostały przez art. 136 i 137 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 102, poz. 651 z późn. zm.; dalej: u.g.n.). W praktyce
przepisy te wywołują dużo wątpliwości. Problem może dotyczyć ustalenia podmiotu, który może wystąpić o zwrot wywłaszczonej działki, kiedy jest ona zbędna na cel wywłaszczenia. Na te i na wiele innych pytań starostowie znajdą poniżej odpowiedź.
Niezbędne warunki
Żądanie zwrotu wywłaszczonej
nieruchomości nie zawsze jest skuteczne. Muszą bowiem być spełnione łącznie następujące warunki:
nieruchomość jest zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, cel wywłaszczenia nie został zrealizowany w terminie 7 lub 10 lat, były właściciel lub jego wszyscy spadkobiercy wnieśli wniosek o zwrot działki, były właściciel zwrócił odszkodowanie lub nieruchomość zamienną otrzymaną w zamian za odebraną nieruchomość.
Zgodnie z art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce
nieruchomościami poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu.
Zbędność przejętej działki na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu jest jednym z najważniejszych warunków jej zwrotu uprawnionemu podmiotowi. Dlatego w postępowaniu w tej sprawie konieczne jest ustalenie celu wywłaszczenia. Zadanie to spoczywa na staroście jako organie właściwym do orzekania w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Po tych ustaleniach będzie on mógł rozstrzygnąć kwestię, czy cel został, czy też nie został zrealizowany. Dopiero wówczas będzie możliwe dokonanie prawidłowej oceny zasadności żądania zwrotu wywłaszczonej nieruchomości (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 października 2009 r., sygn. akt I OSK 1462/08, Legalis).
Ustalenie celu
Żeby ustalić cel, w jakim działka została wywłaszczona, starosta musi przeprowadzić postępowanie dowodowe. W praktyce zamierzenie zostało wskazane w decyzji o wywłaszczeniu lub w umowie nabycia nieruchomości przez Skarb Państwa. Z kolei w stosunku do nieruchomości, które zostały przejęte lub nabyte na rzecz Skarbu Państwa bezpośrednio na mocy prawa, cel nie wynika z żadnego aktu, ponieważ w tych przypadkach nie była wydawana żadna decyzja, a cel wynikał z przepisów prawnych.
W sytuacji gdy zamierzenie zostało wskazane w decyzji ogólnikowo lub nieprecyzyjnie, starosta musi uszczegółowić (doprecyzować) na podstawie analizy całej dostępnej dokumentacji, która powstała w celu przeprowadzenia postępowania wywłaszczeniowego (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 1 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 1216/2011, LexPolonica nr 3889022). Czasami niezbędne będzie także przesłuchanie świadków (por. wyrok NSA z 25 sierpnia 2011 r., sygn. akt I OSK 1428/2010, LexPolonica nr 3035945). [przykład 1]
Rozpatrując wniosek dotyczący zwrotu nieruchomości, starosta musi ustalić przede wszystkim, jakie obiekty miały być zrealizowane na nieruchomości objętej wnioskiem oraz czy i kiedy je zrealizowano. Musi też ocenić żądanie, biorąc pod uwagę definicję pojęcia zbędności nieruchomości na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, zawartą w art. 137 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (wyrok WSA w Warszawie z 23 sierpnia 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 425/06, Legalis). [przykład 2]
Dla ustalenia zbędności wywłaszczonej nieruchomości istotne znaczenie ma nie tylko realizacja celu publicznego, lecz także termin, kiedy nastąpiło jego wykonanie.
– Nieruchomość uznaje się za zbędną na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, jeżeli pomimo upływu 7 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, nie rozpoczęto prac związanych z realizacją tego celu albo jeśli pomimo upływu 10 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, zamierzenie nie zostało zrealizowane – wyjaśnia Piotr Foitzik, adwokat, Chałas i Wspólnicy Kancelaria Prawna.
Rozpoczęcie prac związanych z realizacją celu określonego w decyzji wywłaszczeniowej oznacza rzeczywiste rozpoczęcie wykonywania robót budowlanych w rozumieniu przepisów prawa budowlanego (por. wyrok Sądu Najwyższego z 6 marca 2002 r., sygn. akt III RN 11/2001, OSNAPiUS 2002/21/513). Zgodnie z ustawą z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), aby mówić o rozpoczęciu wykonywania robót, wystarczy podjęcie takich czynności jak: wytyczenie geodezyjne obiektów w terenie, wykonanie niwelacji terenu, zagospodarowanie terenu budowy wraz z budową tymczasowych obiektów lub wykonanie przyłączy do sieci infrastruktury technicznej na potrzeby budowy, czyli tzw. prace przygotowawcze.
Rozpoczęcie prac
W wyroku z 22 grudnia 2004 r. (sygn. akt I SA 1685/03, Legalis) WSA w Warszawie wskazał, że samo otrzymanie decyzji o pozwoleniu na budowę to nie to samo, co rozpoczęcie prac, ustawodawca nie odwołuje się bowiem do okoliczności prawnej, lecz faktycznej. Wystarczy więc, że rozpoczęcie robót związanych z realizacją celu wywłaszczenia nastąpiło po upływie wskazanego terminu 7 lat, aby taką okoliczność uznać za spełniającą ustawowy warunek zwrotu nieruchomości osobom do tego uprawnionym. Oznacza to obowiązek zwrotu, niezależnie od tego, w jaki sposób nieruchomość jest zagospodarowana, nawet więc gdy jest zagospodarowana na cel wywłaszczenia.
– Brak realizacji celu określonego w decyzji o wywłaszczeniu ma miejsce, gdy inwestycja nie znajduje się w stanie, który odpowiadałby jej celowi oraz – w zależności od typu inwestycji – nie została wydana ostateczna decyzja administracyjna zezwalająca na wykorzystywanie nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem – wskazuje Konrad Szybalski, prawnik z kancelarii KKPW.
Zdarzają się sytuacje, gdy zwrot nie nastąpi, mimo że nieruchomość lub jej część stała się zbędna.
Wywłaszczona nieruchomość nie może zostać zwrócona, jeżeli jej obecnym właścicielem nie jest Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego
– Starosta odmówi zwrotu nieruchomości w przypadku wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 193, poz. 1194 ze zm.). Nieruchomości lub ich części stają się bowiem z mocy prawa własnością Skarbu Państwa – w odniesieniu do dróg krajowych – oraz własnością jednostek samorządu terytorialnego – w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych – z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna – tłumaczy mecenas Piotr Foitzik.
Warszawski WSA w wyroku z 8 listopada 2012 r. (sygn. akt I SA/Wa 989/12, www.orzeczenia.nsa.gov.pl) wskazał, że zadośćuczynienie roszczeniu o zwrot nieruchomości wywłaszczonej, a zajętej obecnie pod drogę publiczną, prowadziłoby do skutku sprzecznego z prawem, polegającego na nabyciu przez osobę fizyczną nieruchomości stanowiącej część drogi publicznej. W przypadku istnienia na wywłaszczonej działce drogi publicznej nie podlega ona zwrotowi niezależnie od tego, czy cel określony w decyzji o wywłaszczeniu został zrealizowany i w jakich terminach to nastąpiło. Fakt ten stanowi bowiem przeszkodę do zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Nie ma wówczas potrzeby badania innych warunków zwrotu wymienionych w art. 137 u.g.n.
Złożenie wniosku
Zgodnie z art. 136 ust. 2 u.g.n. w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
Wniosek zatem może być złożony albo w wyniku otrzymania powyższego zawiadomienia, albo z własnej inicjatywy osób uprawnionych. W tej pierwszej sytuacji wniosek należy wnieść w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia o możliwości zwrotu. Do występowania z wnioskiem z własnej inicjatywy osób uprawnionych ustawodawca nie zastrzegł jakiegokolwiek terminu.
W praktyce najwięcej problemów stwarza stwierdzenie – na potrzeby postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości – jaki jest krąg spadkobierców byłego właściciela. Zasadą jest, że ustalenie to powinno nastąpić wyłącznie na podstawie prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku. Wszyscy ustaleni w ten sposób spadkobiercy muszą wyrazić wolę dochodzenia roszczenia o zwrot nieruchomości, zwrot taki nie może bowiem nastąpić z urzędu.
Pogląd ten potwierdza wyrok krakowskiego WSA z 11 marca 2008 r. (sygn. akt II SA/Kr 1267/07, Legalis). Sąd stwierdził, że po śmierci byłego właściciela dysponentami roszczenia o zwrot nieruchomości są wszyscy spadkobiercy łącznie. Jeżeli zdecydują się dochodzić roszczenia, to na nich spoczywa obowiązek wykazania swojej legitymacji w postępowaniu o zwrot. Konsekwencją niewykonania tego obowiązku (zarówno poprzez nieprzedłożenie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, jak i poprzez niepodpisanie wniosku o zwrot przez wszystkich spadkobierców) jest odmowa zwrotu wywłaszczonej nieruchomości bez konieczności wyjaśniania, czy stała się ona zbędna na cel wywłaszczenia.
Należy również pamiętać, że nabycie prawa do spadku może orzec nie tylko sąd, lecz także notariusz, który wydaje akt poświadczenia dziedziczenia. Podstawą prawną jest ustawa z 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o notariacie oraz innych ustaw (Dz.U. nr 181, poz. 1287). Od 1 marca 2009 r. działa krajowy system informatyczny do prowadzenia rejestru aktów poświadczenia dziedziczenia. Zgodnie z art. 95j wymienionej ustawy zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.
Postępowanie w sprawie zwrotu
Zgodnie z art. 142 u.g.n. organem właściwym w sprawach o zwrot wywłaszczonych nieruchomości, jak też o zwrot odszkodowania czy nieruchomości zamiennej jest starosta, który w tym zakresie wykonuje zadanie z zakresu administracji rządowej. W przypadku zaś miast na prawach powiatu – prezydent miasta. Organ ten podlega jednak wyłączeniu z prowadzenia takiego postępowania, gdy nieruchomość lub jej część, będąca przedmiotem tego postępowania, przysługuje gminie (art. 142 ust. 2 u.g.n.)
Organem odwoławczym jest zaś wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia nieruchomości.
– Stronami postępowania o zwrot wywłaszczonej nieruchomości są osoby, które występują z żądaniem zwrotu nieruchomości (byli właściciele lub ich następcy prawni), oraz aktualny właściciel nieruchomości. Uprawnionym jest także poprzedni użytkownik wieczysty, który pozbawiony został tego prawa w drodze wywłaszczenia – zauważa Martyna Kaczmarek, prawnik z kancelarii adwokackiej M. Kula.
W postępowaniu o zwrot nieruchomości nie bada się legalności decyzji wywłaszczeniowej. Dla rozstrzygnięcia tej sprawy nie ma znaczenia, czy odebranie własności było zgodne z prawem lub społecznie uzasadnione oraz czy zostało wykonane poprzez wypłacenie odszkodowania
Status strony w tym postępowaniu mają również osoby, którym przysługują ograniczone prawa rzeczowe do zwracanej nieruchomości bądź uprawnienia o charakterze obligacyjnym, np. najemcy nieruchomości (por. wyrok WSA w Krakowie z 21 stycznia 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 1242/06, Legalis).
Wzajemne rozliczenia
Występując o zwrot nieruchomości wywłaszczonej, właściwy podmiot musi się liczyć z obowiązkiem zwrotu ustalonego w decyzji wywłaszczeniowej odszkodowania, a także nieruchomości zamiennej, jeżeli była przyznana w ramach odszkodowania. Zwrot następuje na rzecz Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego, w zależności od tego, kto jest właścicielem nieruchomości w dniu zwrotu (art. 140 ust. 1 u.g.n.).
O zwrocie zarówno nieruchomości wywłaszczonej, jak i stosownego odszkodowania czy innych świadczeń starosta orzeka w drodze decyzji administracyjnej. Rozstrzygając powyższą kwestię, musi on określić globalną kwotę odszkodowania podlegającą zwrotowi, a w sytuacji gdy następuje on na rzecz kilku współwłaścicieli, powinien sprecyzować, jaką kwotę zobowiązany jest zwrócić każdy ze współwłaścicieli (stosownie do przypadających mu udziałów we współwłasności). Ustalenia w tym zakresie są o tyle istotne, że obowiązki wynikające z decyzji orzekającej o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości oraz o zwrocie uprzednio wypłaconego odszkodowania mogą być przymusowo egzekwowane w drodze egzekucji administracyjnej (por. wyrok WSA w Łodzi z 16 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Łd 120/10, Legalis).
Odszkodowanie, które musi zwrócić były właściciel, podlega waloryzacji. Z tym że jego wysokość po waloryzacji nie może być wyższa niż wartość nieruchomości w dniu zwrotu (art. 140 ust. 2 u.g.n.). Osoby, które zostały pozbawione własności nieruchomości w wyniku wywłaszczenia dokonanego przed 5 grudnia 1990 r., w razie zwrotu tych nieruchomości zwracają zwaloryzowane odszkodowanie w wysokości nie większej niż 50 proc. aktualnej wartości tych nieruchomości (art. 217 ust. 2 u.g.n.).
W przypadku zwrotu tylko części wywłaszczonej nieruchomości wzajemne rozliczenia należy określić proporcjonalnie do wielkości zwracanej części wobec jej całości, która została w przeszłości wywłaszczona.
Poza zwrotem odszkodowania rozliczeniu podlega również zaistniały na nieruchomości stan faktyczny, o ile wpływa on na wartość zwracanej nieruchomości. Rozliczenie to jest wynikiem ustawowego zakazu zgłaszania roszczenia o przywrócenie nieruchomości do stanu faktycznego sprzed wywłaszczenia, co wynika z art. 139 u.g.n. Zgodnie z tym przepisem w ramach roszczenia o zwrot nieruchomości nie może nastąpić przywrócenie stanu faktycznego sprzed dokonania wywłaszczenia. Osoby żądające zwrotu nieruchomości nie mogą się domagać, by nieruchomość została im zwrócona w stanie sprzed wywłaszczenia, ani nie mogą żądać przywrócenia stanu sprzed wywłaszczenia (wyrok NSA z 14 lutego 2012 r., sygn. akt I OSK 318/2011, LexPolonica nr 3891650). [przykład 3]
Kwota odszkodowania
W zależności od tego, czy wartość nieruchomości się zmniejszyła, czy też zwiększyła, różnicę tę należy rozliczyć poprzez odpowiednie zmniejszenie lub zwiększenie kwoty zwracanego odszkodowania o wielkość odpowiadającą zaistniałej różnicy wartości. Dla oszacowania tej sumy istotne jest ustalenie, w jakim stanie znajdowała się nieruchomość w dniu jej wywłaszczenia, co powinno wynikać z opinii o wartości nieruchomości sporządzonej na potrzeby ustalenia wysokości odszkodowania za wywłaszczenie.
Warszawski WSA w wyroku z 28 kwietnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Wa 43/2011, LexPolonica nr 2577804) wyjaśnił, że rzeczoznawca musi ustalić stan nieruchomości z dnia wywłaszczenia oraz stan nieruchomości z dnia zwrotu. Następnie biegły powinien dokonać wyceny, ustalając dla nieruchomości w obu tych stanach wartości z dnia zwrotu. Otrzymaną różnicę pomiędzy uzyskanymi cenami powinien odjąć lub dodać do kwoty odszkodowania, pomijając takie czynniki zewnętrzne dotyczące nieruchomości, jak skutki wynikające ze zmiany przeznaczenia w planie miejscowym czy zmiany w otoczeniu nieruchomości, a uwzględniając wyłącznie zmianę stanu nieruchomości spowodowaną działaniami dokonanymi bezpośrednio na tej nieruchomości.
Świadczenia należne Skarbowi Państwa lub właściwej jednostce samorządu terytorialnego z tytułu zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, wynikające z art. 140 u.g.n., mogą zostać na wniosek poprzedniego właściciela albo jego spadkobiercy rozłożone na oprocentowane raty nie dłużej niż na 10 lat. Warunki rozłożenia na raty określa się w decyzji o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości.
Z art. 140 ust. 6 u.g.n. wynika, że wszelkie koszty prowadzonego przez starostę postępowania o zwrot nieruchomości, w tym w szczególności koszty sporządzenia operatów szacunkowych, pokrywa Skarb Państwa albo właściwa jednostka samorządu terytorialnego w zależności od tego, któremu z tych podmiotów odszkodowanie jest zwracane.
Podstawy prawne odebrania własności
Zwrot nieruchomości może nastąpić wyłącznie wtedy, gdy dotyczy wywłaszczonych w przeszłości na podstawie:
art. 6 lub 47 ustawy z 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (t.j. Dz.U. z 1974 r. nr 10, poz. 64 z późn. zm.), ustawy z 22 maja 1958 r. o terenach dla budownictwa domów jednorodzinnych w miastach i osiedlach (Dz.U. nr 31, poz. 138 z późn. zm.), ustawy z 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi (t.j. Dz.U. z 1969 r. nr 27, poz. 216 z późn. zm.), art. 22 ustawy z 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (t.j. Dz.U. z 1969 r. nr 22, poz. 159 z późn. zm.), ustawy z 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz.U. nr 27, poz. 192 z późn. zm.); oraz nabytych na rzecz Skarbu Państwa albo gminy odpowiednio na podstawie: art. 5 i art. 13 ustawy z 25 czerwca 1948 r. o podziale nieruchomości na obszarach miast i niektórych osiedli (Dz.U. nr 35, poz. 240 z późn. zm.), art. 9 dekretu z 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych do realizacji narodowych planów gospodarczych (t.j. Dz.U. z 1952 r. nr 4, poz. 31 z późn. zm.), ustawy z 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (t.j. Dz.U. z 1991 r. nr 30, poz. 127 z późn. zm.).
PRZYKŁAD 1
Wykorzystanie działki pod infrastrukturę
Andrzej M. w 1964 roku został wywłaszczony z nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa. Działka ta była niezbędna pod budownictwo mieszkaniowe. Spadkobiercy wystąpili do starosty o zwrot powyższej działki. W uzasadnieniu wskazali, że jest ona zabudowana murowanymi pawilonami handlowymi, a ponadto znajdują się na jej terenie chodniki, parking i trawnik. Starosta orzekł o zwrocie gruntu. Ustalił bowiem, że nie został zrealizowany cel, dla którego wywłaszczono nieruchomość. Nie zostały bowiem wzniesione budynki mieszkalne. Wykorzystanie działki tylko pod infrastrukturę (w tym przypadku pod pawilony handlowe) bez realizacji celu głównego, tj. osiedla mieszkaniowego, oznacza obowiązek zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
PRZYKŁAD 2
Orzekanie na podstawie dokumentów z momentu wydania decyzji
Zdzisław W. zwrócił się do prezydenta miasta o zwrot działki wywłaszczonej 15 stycznia 1975 r. z przeznaczeniem jej (zgodnie z decyzją lokalizacyjną z 30 maja 1972 r.) pod budowę „Obiektu 107” dla potrzeb komendy Milicji Obywatelskiej. Prezydent miasta w uzasadnieniu rozstrzygnięcia stwierdził, że pomimo niezrealizowania na nieruchomości zaplanowanych obiektów jest ona wykorzystywana przez policję na cele obronności i bezpieczeństwa kraju. To zdaniem organu świadczy, że działka została zagospodarowana zgodnie z celem wywłaszczenia. Wskutek odwołania wojewoda uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie. Uznał bowiem, że prezydent miasta zbędność nieruchomości na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu powinien ocenić na podstawie dokumentów z dnia jej wywłaszczenia.
PRZYKŁAD 3
Stan nieruchomości
Spadkobiercy byłego właściciela złożyli w starostwie wniosek o zwrot wywłaszczonej w 1965 roku działki, która miała być przeznaczona na budowę wysypiska śmieci. Inwestycja ta nie została zrealizowana. Starosta orzekł o zwrocie nieruchomości. Zobowiązał wnioskodawców do zwrócenia na rzecz gminy wypłaconego odszkodowania. Spadkobiercy wnieśli odwołanie do wojewody, wskazując, że w sprawie nie uwzględniono rzeczywistego zmniejszenia wartości nieruchomości w następstwie urządzenia na niej wysypiska gruzu oraz zniszczenia warstwy gleby. Wojewoda nie uwzględnił zarzutów. W uzasadnieniu stwierdził, że osoby żądające zwrotu nieruchomości nie mogą się domagać, by nieruchomość została im zwrócona w stanie sprzed wywłaszczenia. Jeżeli składający wniosek o zwrot uważają, że zwracana działka nie przedstawia dla nich żadnej wartości lub też, że w wyniku jej zwrotu poniosą jedynie szkodę majątkową, to mogą zrezygnować z żądania zwrotu.
Subskrybuj nas na Youtube
