Wspólnotowe wzory zgłoszone do rejestracji Urzędowi Harmonizacji Rynku Wewnętrznego w dziedzinie znaków towarowych i wzorów (OHIM) różnią się od wcześniejszych, jeżeli wywierają na poinformowanym użytkowniku inne całościowe wrażenie.
Jednocześnie wzór nie może zostać uznany za odtworzenie ani adaptację wcześniejszych dzieł sztuki, jeżeli jest uproszczeniem koloru czy kształtu tej samej rzeczy – orzekł luksemburski sąd pierwszej instancji, oddalając skargę Ericha Kastenholza. Zakwestionował on nowość i indywidualny charakter zgłoszonego do rejestracji wzoru przedstawiającego tarcze zegarków.
Niemiec złożył w OHIM wniosek o unieważnienie prawa do zarejestrowanego wzoru, przedstawiającego siedem okręgów w kolorach od bieli do czerni, które zostały opisane przez właściciela projektu – Qwatchme A/S – jako tarcze zegarków, części takich tarczy i wskazówki. Skarżący dowodził zaś, że sporny wzór stanowi nieuprawnione użycie rzeczy chronionej na podstawie przepisów niemieckiego prawa autorskiego. Znak zbyt dosłownie nawiązywał bowiem do dzieła opublikowanego wcześniej przez artystę Paula Heimbacha. Autor wcześniejszej produkcji zatytułowanej „Farbfolge II, 12 Stunden im 5-Minuten Takt”, przedstawiającej sekwencję kolorów ilustrującą upływ czasu w ciągu 12 godzin w kadencji co pięć minut, wykorzystał technikę nakładania na siebie kolorowych tarcz. Metodę tę, prowadzącą do tych samych skojarzeń, tyle że w wersji czarno-białej, powtórzyła spółka Qwatchme.
OHIM utrzymywał, że zarejestrowany właśnie wzór nie jest pozbawiony nowości i indywidualnego charakteru. Dlatego wydział unieważnień oddalił wniosek Kastenholza. Stwierdził przy tym, że ten i wcześniejsze wzory są odmienne z powodu różnic między poszczególnymi tarczami. Tym samym wywierają na poinformowanym użytkowniku inne całościowe wrażenie. I nie mogą zostać uznane ani za odtworzenie, ani adaptację wcześniejszych dzieł sztuki.
Sąd, do którego zwrócił się o stwierdzenie nieważności decyzji OHIM Erich Kastenholz, nie zgodził się na powołanie biegłego profesora sztuki. Stwierdził, że ochrona oryginalnej idei wchodzi w zakres oceny prawnej i nie ma sensu wyjaśniać ewolucji sektora zegarków dekoracyjnych. Nie zgodził się też, że „identyczność z wyjątkiem nieistotnych szczegółów” nie może być zrównana z identycznością wywieranego całościowego wrażenia, do czego nawiązują kryteria oceny zapisane w rozporządzeniu Rady (WE) nr 6/2002 w sprawie wspólnotowych wzorów. Zdaniem sądu „Farbfloge” to tarcze zabarwione z narastającą intensywnością w kierunku wskazówek zegara, podczas gdy w nowym wzorze tarcze mają jednolity kolor. Dlatego orzekł, że różnice między wzorami tarcz zegarków są wystarczające, by mogły wywołać inne całościowe wrażenie.
Ochrona oryginalnej idei wchodzi w zakres oceny prawnej – uznał sąd
ORZECZNICTWO
Wyrok w sprawie T-68/11.