Danuta G. złożyła w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa wniosek o dofinansowanie projektu. Jednostka wdrażająca poinformowała ją, że wniosek nie otrzymał wymaganych 60 proc. punktów. Odwołanie nie zmieniło tej decyzji i wnioskodawczyni nie dostała środków.
Zgodnie z art. 30c ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. z 2006 r. nr 227, poz. 1658 z późn. zm.) Danucie G. pozostało wniesienie skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Powinna do niej dołączyć kompletną dokumentację obejmującą wniosek o dofinansowanie z oceną projektu, kopiami wniesionych środków odwoławczych i informacjami o wynikach procedury odwoławczej.
Tak zrobiła. WSA pozostawił jednak skargę bez rozpatrzenia, a Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną. Sądy uznały, że w odwołaniu brakuje kopii kart oceny merytorycznej.
Pełnomocnik Danuty G. wniósł więc skargę konstytucyjną do Trybunału Konstytucyjnego. W jego ocenie art. 30c ust. 5 pkt 2 narusza prawo do sądu, gdyż stwierdza, że sąd ma obowiązek pozostawienia niekompletnej skargi bez rozpatrzenia, bez uprzedniego wezwania do uzupełnienia braków.
Trybunał orzekł, że art. 30c ust. 5 pkt 2 omawianej ustawy w zakresie, w jakim przewiduje, że wniesienie skargi niekompletnej powoduje pozostawienie jej bez rozpatrzenia, bez możliwości wezwania do uzupełnienia braków w dokumentacji, jest niezgodny z ustawą zasadniczą.
TK wskazał, że sankcja ta zamyka drogę do sądu, niwecząc cel, jakim jest poddanie kontroli sądowej legalności rozstrzygnięć w zakresie oceny projektów startujących w konkursach o dofinansowanie ze środków unijnych.
Strona odpowiada za błędy pełnomocnika

Zobacz również
Wyrok oznacza, że od jego ogłoszenia pozostawienie bez rozpatrzenia niekompletnej skargi może nastąpić dopiero wtedy, gdy skarżący nie uzupełni w terminie braków na wezwanie sądu. TK wskazał też, że jeśli chodzi o możliwość wznowienia postępowań po tym wyroku, to jest ona ograniczona. Jeśli konkursy zakończono i środki przeznaczone na dofinansowanie rozdzielono między beneficjentów i przez nich zostały wykorzystane, to nie ma możliwości ich powtórzenia.

ORZECZNICTWO
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2012 r., sygn. akt SK 8/12.