Kąpielisko powinno być oznakowane, a w ciągu 14 dni przed jego uruchomieniem organizator musi też zbadać jakość wody. Badanie musi przeprowadzić także przynajmniej jeden raz później.
Wodę powinien też zbadać za każdym razem, gdy wzrokowo stwierdzi zanieczyszczenia, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia kąpiących się. Wyniki badania przekazuje niezwłocznie powiatowemu inspektorowi sanitarnemu.
Na organizatorze kąpieliska ciąży też obowiązek przeprowadzenia kontroli wewnętrznej. Ocenia w jej trakcie, czy woda spełnia wymogi określone w przepisach.
Harmonogram pobrania próbek i miejsca, z których będą pobrane, osoba odpowiedzialna za kąpielisko uzgadnia z powiatowym inspektorem sanitarnym. W sezonie kąpielowym w ramach kontroli wewnętrznej organizator powinien pobrać co najmniej cztery takie próbki, a przerwa między badaniami nie może być dłuższa niż miesiąc.
Gdy w wyniku kontroli okaże się, że woda w kąpielisku nie spełnia wymogów, bo na przykład wystąpiły krótkotrwałe zanieczyszczenia, albo nadmierny zakwit sinic, wówczas inspektor sanitarny nakazuje organizatorowi ustalić przyczynę. Zobowiązuje go też do podjęcia działań koniecznych do poprawy jakości wody oraz ochrony zdrowia ludzkiego.
Inspektor może nawet zakazać kąpieli w całym sezonie, albo wprowadzić tymczasowy zakaz. Gdy podejmie taką decyzję, powiadamia o niej organizatora kąpieliska oraz wójta (burmistrza, albo prezydenta miasta).
Chodzi bowiem o to, aby niezwłocznie została rozpowszechniona informacja o wprowadzonym zakazie, np. za pomocą środków masowego przekazu. Informacja na ten temat powinna zostać zamieszczona również w miejscu oznaczenia kąpieliska oraz w jego pobliżu. Inspektor ma ponadto prawo wprowadzić zakaz kąpieli, gdy w pięciu kolejnych sezonach jakość wody została zakwalifikowana jako niedostateczna.
Oprócz kontroli wewnętrznej prowadzona jest także kontrola urzędowa kąpielisk. Wykonuje ją Państwowa Inspekcja Sanitarna: pobiera próbki i bada je przed sezonem, a w sezonie w razie pogorszenia się jakości wody. Ocenia także prowadzoną kontrolę wewnętrzną oraz klasyfikuje jakość wody.

Podstawa prawna
Art. 163 – 163b ustawy z 18 lipca 1001 r. – Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 145).