Ograniczenie uprawnień właściciela nieruchomości poprzez udzielenie wspomnianego wyżej zezwolenia następuje w trybie przewidzianym w art. 124 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Stanowi on, że starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej może ograniczyć, w drodze decyzji, sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody.
Ograniczenie to następuje zgodnie z planem miejscowym, a w przypadku braku planu – zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Zezwolenie może być udzielone z urzędu albo na wniosek organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego, innej osoby lub jednostki organizacyjnej – a zatem również na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego. Udzielenie zezwolenia powinno być poprzedzone rokowaniami z właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości o uzyskanie zgody na wykonanie prac, o których mowa powyżej.
Prawo UE może blokować rozwój wydobycia gazu łupkowego
Prawo UE może blokować rozwój wydobycia gazu łupkowego

Zobacz również
Jak wynika z orzecznictwa sądowego, omawiane zezwolenie może zostać wydane wyłącznie przed rozpoczęciem konkretnego procesu inwestycyjnego na danej, ściśle określonej nieruchomości.
Wydanie decyzji ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości przez właściciela, w trybie art. 124 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, już po rozpoczęciu robót budowlanych, a tym bardziej po ich zakończeniu, jest niedopuszczalne (wyrok NSA z 25 września 2008 r., sygn. akt. I OSK 1344/07).