Problem dotyczący szkodliwych bakterii w suszu jajecznym produkowanym pod Kaliszem jest już kolejnym w ostatnim czasie zagrożeniem związanym z produktami spożywczymi w kraju. Susz trafiał później do zakładów wytwarzających takie produkty jak makaron, ciastka czy majonez.
O powadze sytuacji świadczy nie tyle obecność chorobotwórczych bakterii, lecz przede wszystkim przekroczenie kilkaset razy dopuszczalnych norm ich zawartości.
Co więcej, zakład produkcyjny w ostatnim czasie nie miał wymaganego pozwolenia urzędu weterynarii, zaś producent przy sprzedaży produktu posługiwał się wynikami badań, które nigdy nie zostały przeprowadzone.
Biegli, którzy zbadali niewielką partię suszu, ocenili, że produkt był szkodliwy dla zdrowia. Producent suszu został aresztowany przez sąd w Kaliszu. Poszkodowani mają zaś do niego roszczenie o naprawienie szkody.
Produkt niebezpieczny
Susz jajeczny, inaczej sproszkowane jajko lub samo żółtko bądź białko, wykorzystywany jest w produkcji m.in. makaronów, lodów, wędlin. Jest to więc składnik obecny w produktach powszechnie nabywanych i konsumowanych.
Ponieważ spożycie niebezpiecznej żywności może skutkować zatruciem, możliwe jest w omawianym przypadku dochodzenie przez poszkodowanego roszczeń w oparciu o przepisy księgi III, tytułu VI1 kodeksu cywilnego, mówiące o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny, a zwłaszcza na podstawie art. 4491 par. 1, który stanowi: „Kto wytwarza w zakresie swojej działalności gospodarczej produkt niebezpieczny, odpowiada za szkodę wyrządzoną komukolwiek przez ten produkt”.
Nadto możliwy jest również zbieg roszczeń zgodnie z art. 44910: „Przepisy o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny nie wyłączają odpowiedzialności na zasadach ogólnych za szkody wynikłe z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania oraz odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady i gwarancji jakości”.
Tak więc możliwe jest również dochodzenie roszczeń na podstawie przepisów księgi III, tytułu VI kodeksu cywilnego o czynach niedozwolonych, a konkretnie w oparciu o art. 415, którego brzmienie jest następujące: „Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia”.
Wada konstrukcyjna
Gdy producent wypuszcza produkt na rynek, zobowiązany jest zapewnić jego bezpieczne użytkowanie przez konsumentów.
Na podstawie ustawy z 12 grudnia 2003 roku o ogólnym bezpieczeństwie produktów podstawowym obowiązkiem producenta jest wprowadzanie do obrotu produktów bezpiecznych oraz zapewnienie konsumentom, jak również sprzedawcom, odpowiednich informacji dotyczących ewentualnych zagrożeń związanych z używaniem produktu, podejmowanie właściwych działań o charakterze zapobiegawczym (m.in. testowanie próbek produktów czy też poddawanie analizie informacji nadsyłanych przez konsumentów), podejmowanie działań mających na celu wycofanie produktu z obrotu w przypadku, gdy produkt będący na rynku stwarza zagrożenie dla życia i zdrowia konsumentów, a także informowanie właściwych organów administracyjnych o zagrożeniach wynikających z używania danego produktu.
Jeżeli brak bezpieczeństwa produktu wynika na przykład ze sposobu jego produkcji, składu niezdatności do użycia lub też nieodpowiednich instrukcji, wówczas za tę wadę odpowiedzialność ponosi producent.
W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z wadą konstrukcyjną – defekt produkowanej substancji spowodowany został obecnością chorobotwórczych bakterii i z natury produkt ten jest niebezpieczny.
O wysokości odszkodowania decydować będzie sąd, biorąc pod uwagę przede wszystkim rozmiar i zakres uszczerbku na zdrowiu konsumenta.
Małgorzata Świeca, Kancelaria Prawna Świeca i Wspólnicy
Komentarze