Prof. Ewa Łętowska i prof. Andrzej Rzepliński są kandydatami na prezesa Trybunału Konstytucyjnego, a prof. Stanisław Biernat i prof. Mirosław Granat na wiceprezesa - tak wybrali sędziowie TK i decyzję przedłożyli prezydentowi Bronisławowi Komorowskiemu.



Nowy prezes i wiceprezes obejmą funkcje po 2 grudnia, gdy zakończy się dziewięcioletnia kadencja sędziowska obecnego prezesa Trybunału Bohdana Zdziennickiego i wiceprezesa - Marka Mazurkiewicza. Tego dnia zakończą się jeszcze kadencje dwóch sędziów - prof. Mariana Grzybowskiego i prof. Mirosława Wyrzykowskiego. Do 2 grudnia zatem Sejm powinien wybrać 4 nowych sędziów TK.

Jak dowiedział się w piątek dziennikarz PAP w biurze Trybunału, Zgromadzenie Ogólne Sędziów dokonało wyboru już 13 lipca, ale jego wynik przedłożyło prezydentowi dopiero w piątek, bo wcześniej nie był on zaprzysiężony. Swoją decyzję prezydent Komorowski powinien ogłosić do grudnia.

Kadencja prof. Łętowskiej w TK dobiegnie końca 28 maja 2011 r. Prof. Rzepliński będzie w nim zasiadał do 19 grudnia 2016 r. Prof. Biernat będzie sędzią Trybunału do 26 czerwca 2017 r., a prof. Granat - do 27 kwietnia 2016 r.

Łętowska była pierwszym w Polsce Rzecznikiem Praw Obywatelskich, orzekała także w Naczelnym Sądzie Administracyjnym. W 1968 r. została doktorem nauk prawnych, a w 1975 r. habilitowała się z prawa cywilnego. Od 1986 r. jest profesorem zwyczajnym. W latach 1977-87 kierowała Zespołem Prawa Cywilnego w Instytucie Nauk Prawnych PAN. W 2008 roku uzyskała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego.

Jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, członkiem Acad,mie de Droit Compar, w Paryżu, członkiem Komitetu Helsińskiego (członkostwo zawieszone) oraz International Commission of Jurists (Genewa). Jest laureatką nagród za działalność edukacyjną w zakresie prawa, w 1995 r. otrzymała nagrodę fundacji Friedricha Eberta (Bonn). Od 1993 r. jest ekspertem w Komisji do Spraw Stosowania Norm w Międzynarodowej Organizacji Pracy. W 1994 r. wykładała na Sorbonie. Autorka 19 książek z zakresu prawa cywilnego i konstytucyjnego, ponad 300 studiów i artykułów. Zwyciężczyni (razem z nieżyjącym już mężem) programu "Wielka Gra" z tematu dotyczącego opery. Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Rzepliński wiele lat działał w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. W 1990 r. był doradcą do spraw reformy prawa penitencjarnego dyrektora więziennictwa, a w latach 1998-2000 doradcą prawnym ministra-koordynatora ds. służb specjalnych. Od 2001 do 2005 r. był doradcą prezesa Instytutu Pamięci Narodowej. Był współautorem pierwszej ustawy lustracyjnej i ustawy o IPN. W 1978 r. uzyskał tytuł doktora nauk prawnych, a w 1990 r. doktora habilitowanego. Od 2000 r. jest profesorem zwyczajnym. Od 1991 r. kierownik Katedry Kryminologii i Polityki Kryminalnej oraz Ośrodka Badań Praw Człowieka na Wydziale Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. Był m.in. ekspertem Obywatelskiego Centrum Inicjatyw Ustawodawczych NSZZ "Solidarność". Wykładał również w DePaul University w Chicago oraz w Saint Louis University. W 1990 r. był inicjatorem przygotowania i współautorem projektu Karty Praw i Wolności, przedstawionego przez grupę członków Komitetu Helsińskiego w Polsce i w listopadzie 1992 r. przedłożonego przez Prezydenta RP Sejmowi jako projekt ustawy konstytucyjnej. Był członkiem Komisji Reformy Prawa Karnego przy ministrze sprawiedliwości.

W latach 1992-1993, na prośbę prezydenta RP, przygotował wraz z trzema innymi autorami projekt Konstytucji RP. Był również m.in. członkiem helsińskiego ruchu obrony praw człowieka (Komitet Helsiński w Polsce oraz zarząd Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka), Komitetu Wykonawczego Międzynarodowej Helsińskiej Federacji Praw Człowieka w Wiedniu, Komitetu Bioetycznego Rady Europy. Jest członkiem Komitetu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych ONZ. Współpracował m.in. z Chicago University Law School Center for the Study of Constitutionalism in Eastern Europe, instytutami Maksa Plancka (fuer auslaendische und internationales Strafrecht we Fryburgu; fr europaeische Rechtsgeschite we Frankfurcie nad Menem oraz fuer auslaendische oeffentliches Recht und Voelkerrecht w Heidelbergu) oraz z Constitutional and Legal Policy Institute Uniwersytetu Środkowo-Europejskiego w Budapeszcie. Był ekspertem Departamentu Monitoringu Praw Człowieka przy Sekretarzu Generalnym Rady Europy, ekspertem ONZ ds. zapobiegania przestępczości oraz ekspertem Biura Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka OBWE w Warszawie.

Prof. Mirosław Granat w 1980 r. ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1985 r. uzyskał stopień doktora nauk prawnych, a w 1995 r. doktora habilitowanego. Profesor nauk prawnych od 2004 r. W latach 1981-2006 pracował na Wydziale Prawa UMCS. Od 1993 r. prowadzi zajęcia w Krajowej Szkole Administracji Publicznej. W latach 1995-2001 pracował na KUL. Od 2003 r. jest Kierownikiem Katedry Prawa Konstytucyjnego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

W latach 1993-1996 pracował jako ekspert w Kancelarii Senatu RP. Od 1996 do 1999 r. był radcą orzecznictwa w Biurze Trybunału Konstytucyjnego. W latach 1999-2006 był głównym specjalistą ds. legislacji w Kancelarii Sejmu RP. Od 5 lutego do 30 kwietnia 2007 r. był członkiem Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów. Od 1996 do 1997 r. był członkiem Zespołu ds. Konstytucji przy Episkopacie Polski, a w latach 1999-2001 był członkiem Rady Naukowej przy arcybiskupie lubelskim. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego (wiceprzewodniczący), Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz Francuskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego. Jest autorem ponad 100 publikacji naukowych oraz kilku książek dotyczących problematyki prawnoustrojowej, w tym sądownictwa konstytucyjnego.

Prof. Stanisław Biernat w 1971 r. ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Prawa UJ. W 1976 r. doktoryzował się, a w 1985 r. - habilitował. Jego rozprawa habilitacyjna otrzymała I nagrodę w konkursie "Państwa i Prawa". W 1995 r. otrzymał tytuł profesora nauk prawnych, a od 2000 r. jest profesorem zwyczajnym UJ. W latach 1994-98 był kierownikiem studium doktoranckiego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1995 r. jest kierownikiem Katedry Prawa Europejskiego UJ. W latach 1991-2004 prowadził zajęcia w Krajowej Szkole Administracji Publicznej w Warszawie.



Od 2001 do 2008 roku był sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego. W latach 2005-08 - kierował Wydziałem Prawa Europejskiego w Biurze Orzecznictwa NSA. Od 1989 do 1992 r. i od 1998 do 2001 r. był członkiem Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów. Od 2004 r. jest członkiem Komitetu Nauk Prawnych PAN, a od 2007 r. - jego wiceprzewodniczącym. Prezesuje Polskiemu Stowarzyszenia Prawa Europejskiego, jest członkiem zarządu Societas Iuris Publici Europaei. Członek Polskiego Stowarzyszenia Studiów Europejskich (PECSA), Societas Humboldtiana Polonorum, European Constitutional Network oraz European Group of Public Law. W 2001 r. otrzymał od Komisji Europejskiej tytuł Jean Monet Professor of European Law. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Autor wielu książek i prac z dziedziny prawa publicznego i europejskiego.