Rada gminy nie ustala opłat za wodę, a jedynie zatwierdza taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę.
STAN FAKTYCZNY
Rada Gminy w Rzewnie uchwałą nr XXXV/145/2009 z 8 grudnia 2009 r. ustaliła opłatę za wodę pobraną z wodociągu gminnego. W par. 1 uchwały rada ustaliła wysokość tej opłaty na kwotę 1,80 zł za jeden metr sześcienny. Jako podstawę prawną swojej decyzji radni wskazali na art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz.U. z 1997 r. nr 9, poz. 43 z późn. zm.).
Z UZASADNIENIA
Organ nadzoru, badając legalność uchwały, doszedł do wniosku, że jej par. 1 jest sprzeczny z art. 24 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. nr 123, poz. 858 z późn. zm.). Jak wskazał organ nadzoru od 14 stycznia 2002 r., kiedy to weszła w życie ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, rada gminy nie jest upoważniona do ustalania opłat za wodę, a jedynie do zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę.
Z kolei art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej był podstawą do ustalenia przez organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego opłat za wodę do chwili wejścia w życie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Zdaniem organu nadzoru ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków stanowi ustawę szczególną (lex specialis) w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej. Dodatkowo ustawodawca nie uzależnia stosowania przepisów ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków od sytuacji, czy w gminie jest przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne, czy też nie. Wobec braku takiego przedsiębiorstwa, jak wskazał w uzasadnieniu wojewoda, taryfy powinien ustalać urząd gminy.
Rozstrzygnięcie wojewody mazowieckiego z 8 stycznia 2010 r., LEX 0.0911 /2/2010