Poruszająca się na wózku inwalidzkim asesor nie została powołana na stanowisko prokuratora. Ale nie zamierza się poddać.
Chce walczyć o prawo do pracy w wymiarze sprawiedliwości. Sprawę skierowała do Sądu Okręgowego we Włocławku.
Spór pomiędzy asesor a jej przełożonymi powstał po tym, jak tuż przed zakończeniem okresu asesury i powołaniem na stanowisko prokuratora uległa wypadkowi. Doznała obrażeń, przez które musi poruszać się na wózku inwalidzkim. Leczenie operacyjne i rehabilitacyjne spowodowały, że przez ponad rok nie mogła pracować. To wykorzystał prokurator okręgowy, czyli jej pracodawca. Bez przeprowadzenia procedury opinii końcowej prowadzącej do powołania na stanowisko prokuratora oraz bez zachowania okresu wypowiedzenia zwolnił ją z pracy. Powód: nieobecność z powodu choroby przekraczająca rok. Zwolnienie nastąpiło, mimo że lekarz medycyny pracy stwierdził, iż asesor jest zdolna do wykonywania obowiązków prokuratora w ograniczonym wymiarze czasu pracy.

Poparcie w internecie

Niepełnosprawną asesor popierają prokuratorzy. Ich zdaniem nie ma żadnych przeszkód, aby osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim wykonywała obowiązki śledczego. Na forum dyskusyjnym prokuratorów pojawiło się już ponad 100 wpisów z poparciem. W sprawę zaangażowały się także Związek Zawodowy Prokuratorów oraz stowarzyszenia prokuratorskie. – Jest rzeczą oczywistą, że osoba niepełnosprawna ruchowo nie jest w stanie poprowadzić oględzin miejsca ujawnienia zwłok w trudnych warunkach terenowych i atmosferycznych, ale może wykonywać inne czynności o charakterze biurowym w zwiększonym wymiarze. To tylko kwestia organizacji pracy jednostki prokuratury zatrudniającej taką osobę – mówi „DGP” Jacek Skała, wiceprzewodniczący Rady Głównej Związku Zawodowego Prokuratorów i Pracowników Prokuratury RP oraz wiceszef Komitetu Obrony Prokuratorów.
W sprawę zaangażowała się także Helsińska Fundacja Praw Człowieka (HFPCz), która uważa, że zwolnienie z pracy niepełnosprawnej asesor jest dyskryminacją.



Najważniejsze są kwalifikacje

Zdaniem fundacji najważniejsze czynności na stanowisku prokuratora i asesora prokuratury zakwalifikować można jako pracę umysłową. – Utrata zdolności chodzenia nie powinna zatem stać się przyczyną rozwiązania stosunku służbowego, gdyż głównymi wymaganiami stawianymi prokuratorom powinien być odpowiedni poziom kwalifikacji i doświadczenia – uważa Irmina Pacho z Programu Spraw Precedensowych HFPCz. Fundacja skierowała w tej sprawie specjalne pisma m.in. do prokuratora generalnego i przewodniczącego Rady Prokuratorów przy Prokuraturze Generalnej.
Nowy szef śledczych Andrzej Seremet nie odpowiedział jednoznacznie, czy osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim może być prokuratorem. Wskazując jednak, że osoba taka w normalnej procedurze może się ubiegać o powołanie na wolne stanowisko prokuratora, nie wykluczył takiej możliwości. Podkreślił przy tym, że procedura wymaga uzyskania przez kandydata na prokuratora zaświadczenia stwierdzającego, że jest zdolny ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków prokuratora. „Po wejściu w życie 31 marca 2010 r. nowych przepisów ustawy o prokuraturze Krajowa Rada Prokuratury rozpatruje i ocenia kandydatury do pełnienia stanowisk prokuratorskich, jak również rozstrzyga o pozostawieniu zgłoszenia bez rozpoznania, gdy kandydat na stanowisko prokuratora złoży pisemne zastrzeżenie na taką decyzję prokuratora okręgowego” – napisał Andrzej Seremet.

Niewidomy adwokat

Zatrudnianie osób niepełnosprawnych w wymiarze sprawiedliwości ciągle nie jest zbyt powszechne. Znane są jednak przypadki niepełnosprawnych sędziów, adwokatów czy radców prawnych. Niedawno uprawnienia adwokata zdobyła niewidoma dziewczyna. Pomimo swojej niepełnosprawności udało jej się ukończyć studia i aplikację adwokacką.