Znak strefa płatnego parkowania nie jest wyłącznie znakiem informacyjnym. Nakłada również na kierowców obowiązek uiszczenia opłaty.
ORZECZENIE
Sąd Najwyższy ustosunkował się do kontrowersyjnej kwestii, czy nieuiszczenie opłaty za parking wyczerpuje znamiona wykroczenia.
Zdaniem sądu warstwa informacyjna znaku strefa płatnego parkowania jest jednoznaczna. Znakuje się nim miejsce, na którym postój pojazdu jest płatny. Jednak opisując treść tego znaku, legislator zawarł w przepisie par. 58 ust. 4 rozporządzenia z 31 lipca 2002 r. o znakach i sygnałach drogowych dyrektywę znacznie dalej idącą niż tylko prostą informację o odpłatności za postój pojazdu w takiej strefie (Dz.U. nr 170, poz. 1393). Stwierdził, że w takiej strefie zabroniony jest postój pojazdu bez wniesienia opłaty. Sąd Najwyższy akceptuje rozwiązania legislacyjne, zgodnie z którymi znamiona wykroczenia są regulowane przez akty rangi podstawowej.
Nieuiszczenie opłaty za parking jest więc karalne na mocy kodeksu wykroczeń. Według artykułu 92 tej ustawy, kto nie stosuje się do znaku lub sygnału drogowego, podlega karze grzywny albo karze nagany.
Zdaniem SN brak jest podstaw do budowania argumentacji opartej na założeniu, że znak strefa płatnego parkowania zawiera jedynie informację o strefie, zaś źródłem obowiązku uiszczenia opłaty za parkowanie w takiej strefie jest wyłącznie stosowna uchwała rady gminy (rady miasta).
Jest oczywiste, że uchwała rady gminy (rady miasta) o utworzeniu strefy płatnego parkowania determinuje powstanie takiej strefy, wytycza jej granice, określa czas, w jakim parkowanie jest płatne oraz wprowadza stawki opłat i zasady ich uiszczania. Obowiązki wypływają z aktów prawnych wyższego rzędu.
Oczywiście, kierowca ukarany za brak opłaty za parkowanie może sprawdzić, czy uchwała została podjęta w sposób wymagany przez prawo, a także jak precyzuje granice strefy i zasady ponoszenia opłat za parkowanie na wytyczonych tam miejscach.
Postanowienie SN z 23 września 2009 r., sygn. akt I KZP 15/09