Brak jest obecnie podstaw prawnych do dalszego prowadzenia spraw dotyczących szkód w powierzchni ziemi (tj. dotyczących zanieczyszczenia gleby lub ziemi), które zaistniały przed 30 kwietnia 2007 r., a które były prowadzone dotychczas na podstawie ustawy o ochronie gruntów.
PROBLEM
Jaki organ jest właściwy do wydawania decyzji w sprawach rekultywacji i zagospodarowania gruntów, które zostały zanieczyszczone substancjami, preparatami, organizmami lub mikroorganizmami?
MŚ INFORMUJE
Zgodnie z art. 20 ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. nr 121, poz. 1266), zwanej dalej - ustawą o ochronie gruntów, osoba powodująca utratę albo ograniczenie wartości użytkowej gruntów rolnych lub leśnych jest obowiązana do ich rekultywacji na własny koszt. Organem właściwym do wydawania decyzji w sprawach rekultywacji i zagospodarowania gruntów w myśl tejże ustawy jest starosta. Jednakże z dniem wejścia w życie ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz.U. nr 75, poz. 493), zwanej dalej ustawą szkodową, zostało wyłączone stosowanie przepisów ustawy o ochronie gruntów do rekultywacji gruntów, które zostały zanieczyszczone substancjami, preparatami, organizmami lub mikroorganizmami. Do rekultywacji wyżej wymienionych gruntów stosuje się odpowiednio przepisy ustawy szkodowej. Zgodnie z ar. 35 ust. 2 tej ustawy do szkód w środowisku dotyczących powierzchni ziemi wyrządzonych przed 30 kwietnia 2007 r. stosuje się przepisy ustawy Prawo ochrony środowiska, w brzmieniu przed zmianami dokonanymi ustawą szkodową, z tym że organem właściwym jest wojewoda. Brak jest obecnie podstaw prawnych do dalszego prowadzenia spraw dotyczących szkód w powierzchni ziemi (tj. dotyczących zanieczyszczenia gleby lub ziemi), które zaistniały przed 30 kwietnia 2007 r., a które były prowadzone dotychczas na podstawie ustawy o ochronie gruntów. Możliwe jest natomiast wszczęcie przez wojewodów w stosunku do takich szkód nowych postępowań na podstawie przepisów Prawa ochrony środowiska.
Starostowie powinni we własnym zakresie rozstrzygnąć, czy prowadzone przez nich, na podstawie ustawy o ochronie gruntów, postępowania powinny zostać umorzone (w przypadku uznania, iż chodzi o grunty zanieczyszczone substancjami, preparatami, organizmami lub mikroorganizmami). W takiej sytuacji akta sprawy dotyczące zanieczyszczonej gleby lub ziemi mogą być przekazane wojewodom, zgodnie art. 36 ustawy szkodowej. Natomiast w przypadku stwierdzenia, iż sprawa nie dotyczy gruntów zanieczyszczonych substancjami, preparatami, organizmami lub mikroorganizmami starosta powinien prowadzić stosowne postępowania na podstawie ustawy o ochronie gruntów. Brak jest podstaw prawnych do przekazywania akt takich spraw wojewodom (na podstawie pisma MŚ - PDP-024-25/08/KA).