Przewidywania DGP szybko zresztą znalazły potwierdzenie w faktach, a następnie w raporcie Najwyższej Izby Kontroli, która w 2018 r. wytknęła, że po zmianie prawa pieniądze zaczęły szerokim strumieniem płynąć do jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej, do Centralnego Biura Antykorupcyjnego i na reklamę samego funduszu, przemianowanego – zgodnie z widocznym od kilku lat trendem zmieniania nazw wszystkiego, co się da – na Fundusz Sprawiedliwości.
„Rząd sięga po środki na wsparcie ofiar” – taki tytuł nosił opublikowany dwa lata temu w DGP tekst o planowanych zmianach w sposobie wydatkowania pieniędzy z Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, do którego trafiają nawiązki zasądzone od sprawców przestępstw. Mój redakcyjny kolega Piotr Szymaniak bodaj jako pierwszy w kraju zaczął bić na alarm ostrzegając, że planowana przez rządzącą partię (a konkretnie grupę jej posłów – tak się bowiem składa, że gros pomysłów skutkujących zwiększeniem uprawnień szefa resortu sprawiedliwości oficjalnie przedstawiają parlamentarzyści, a nie, broń Boże, sam minister) korekta przepisów doprowadzi do wywrócenia całej filozofii działania funduszu. Który stanie się rezerwuarem ds. finansowania wszelakich ważnych przedsięwzięć, niekoniecznie tych związanych ze wsparciem ofiar przestępstw.
Jednak nawet najwięksi krytycy całej operacji nie przewidzieli jednego – że pieniądze z FS posłużą do zbijania kapitału politycznego potrzebnego startującym w wyborach zaufanym ludziom Zbigniewa Ziobry. I że żerujący na funduszu nawet nie pomyślą o założeniu białych rękawiczek dla pozoru.
Nie jestem naiwna – od zawsze było tak, że tam, gdzie polityk jako przedstawiciel władzy miał do rozdysponowania publiczne pieniądze, większe szanse na uszczknięcie czegoś z puli mieli ci z lepszym dostępem do jego ucha. Gdy dziś konkursy na granty z FS wygrywają, w miejsce doświadczonych organizacji pozarządowych, powiązane ze środowiskiem PiS świeżo powołane fundacje, jakoś mnie to nie zaskakuje (choć z pewnością martwi). Ale wyjątkowo mierzi mnie to, że na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości już trzeci tydzień główną informacją jest komunikat o tym, że dzięki środkom z Funduszu Sprawiedliwości i m.in. osobistemu zaangażowaniu Sebastiana Kalety (którego oczywiście widać na zdjęciu i którego rolę minister Ziobro szczególnie podkreśla) w szpitalu klinicznym w Otwocku powstanie nowoczesny ośrodek replantacji kończyn, a Centralny Szpital Kliniczny MSWiA w Warszawie zostanie wyposażony w trójwymiarowe urządzenie do stosowania implantów kręgosłupa.
Jaki związek ma prawnik Sebastian Kaleta, w przeszłości rzecznik prasowy Ministerstwa Sprawiedliwości, dziś znany głównie z pracy w komisji weryfikacyjnej, ze wskazanymi szpitalami? Ja widzę tylko jeden wspólny mianownik: obydwie placówki są usytuowane w okręgu nr 4, z którego pan Kaleta kandyduje właśnie do Parlamentu Europejskiego.