W1918 r. Polska, zamiast spójnego systemu prawnego, miała mieszankę pozaborczych praw. Uporządkowanie systemu było nieodzowne. Taki cel postawiono przed Komisją Kodyfikacyjną, w prace której niebagatelny wkład wnieśli profesorowie Uniwersytetu Jana Kazimierza weLwowie.
Jednym znich był Juliusz Makarewicz, wybitny karnista igłówny autor kodeksu karnego z1932 r., który pozostaje wzorem dobrego prawa: zarówno pod względem treści, jak iw wymiarze techniki legislacyjnej. Charakteryzowało go m.in. nowatorskie ujęcie podżegania ipomocnictwa, które traktowano jako samoistne postacie popełnienia przestępstwa.
W cywilistyce do najwybitniejszych należał Roman Longchamps de Bérier. To wgłównej mierze jego dziełem był kodeks zobowiązań z1933 r. Akt ten cechowała m.in. elastyczność przepisów, pozwalająca na stosowanie ich wzmieniających się stosunkach społeczno-ustrojowych. Ztego też powodu kodeks zobowiązań mógł obowiązywać, mimo kompletnej zmiany ustrojowej, aż do przyjęcia kodeksu cywilnego z1964 r.
Niebagatelną rolę wpracach komisji odegrał też prof. Maurycy Allerhand, októrym mówi się, iż posiadał „wenę kodyfikatorską” ibez którego trudno byłoby wyobrazić sobie kodyfikację prawa polskiego. Do jego największych osiągnięć należy projekt prawa upadłościowego z1934 r.
Zobacz, kto jeszcze znalazł się na naszej liście:
Lista 100. Ludzie Niepodległości
Lista 100. Ludzie Niepodległości

Zobacz również