Państwa mogą sporządzać wykazy wydarzeń o doniosłym znaczeniu. W przypadku tych wydarzeń mogą zakazać ich transmisji wyłącznej. FIFA i UEFA zaskarżyły decyzje o zgodności z prawem Unii, wykazów sporządzonych przez Belgię i Wielką Brytanię.
Dyrektywa o telewizyjnej działalności nadawczej pozwala państwom członkowskim na zakazanie transmisji wyłącznej wydarzeń uznawanych przez te państwa za wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, w sytuacji gdy taka transmisja uniemożliwiałaby istotnej części widzów śledzenie tych wydarzeń w telewizji ogólnodostępnej.
Wykazy wydarzeń o doniosłym znaczeniu zgodne z prawem UE
Belgia i Wielka Brytania sporządziły własne wykazy wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla ich społeczeństw. Do wykazów tych włączono w szczególności, w wypadku Belgii – wszystkie mecze rozgrywek finałowych mistrzostw świata, a w wypadku Wielkiej Brytanii – wszystkie mecze zarówno rozgrywek finałowych mistrzostw świata, jak i mistrzostw Europy. Wykazy te zostały przesłane Komisji, która uznała je za zgodne z prawem Unii.
FIFA i UEFA nie zgadzają się z decyzją Komisji Europejskiej
Międzynarodowa Federacja Piłki Nożnej (FIFA) jest organizatorem rozgrywek finałowych mistrzostw świata w piłce nożnej (mistrzostwa świata), zaś Zrzeszenie Europejskich Związków Piłki Nożnej (UEFA) jest organizatorem mistrzostw Europy w piłce nożnej (mistrzostwa Europy). Sprzedaż praw do transmisji telewizyjnej tych rozgrywek stanowi istotne źródło dochodów obu tych organizacji.
FIFA i UEFA zaskarżyły decyzje Komisji uznające wykazy za niezgodne z prawem Unii, przed Sądem Unii Europejskiej, podważając założenie, wedle którego wszystkie te mecze mogą stanowić wydarzenia mające doniosłe znaczenie dla publiczności we wspomnianych państwach.
Sąd Unii Europejskiej oddalił skargi FIFA i UEFA
Sąd Unii Europejskiej zbadał przede wszystkim niektóre szczególne aspekty dotyczące organizacji mistrzostw świata i mistrzostw Europy, jak również ich wpływ na transmisję telewizyjną tych rozgrywek. Następnie Sąd powołał się na przepisy prawa Unii i państw członkowskich dotyczące transmisji telewizyjnej tych wydarzeń sportowych. Wreszcie rozważył kwestię, czy prawa do transmisji telewizyjnej mistrzostw świata i mistrzostw Europy, które należą do FIFA i do UEFA, mogą być ograniczane ze względu na nadrzędny interes publiczny.
W ocenie Sądu państwo członkowskie włączające mistrzostwa świata i mistrzostwa Europy do sporządzanego przez siebie wykazu nie musi ono w szczególny sposób uzasadniać, dlaczego uznało, że mecze te mają doniosłe znaczenie dla społeczeństwa.
Sąd dodał, że mecze „o pierwszorzędnym znaczeniu” i „galowe”, jak również, w wypadku mistrzostw Europy, mecze z udziałem danej reprezentacji, mają doniosłe znaczenie dla widzów w zainteresowanym państwie członkowskim i mogą zostać włączone do krajowego wykazu obejmującego wydarzenia, które widzowie powinni móc śledzić w telewizji ogólnodostępnej.
Odnosząc się do pozostałych meczów mistrzostw świata i mistrzostw Europy, Sąd wskazał, że rozgrywki te mogą być uznawane za pojedyncze wydarzenia, a nie za ciągi wydarzeń indywidualnych, składających się z meczów „o pierwszorzędnym znaczeniu” i „o drugorzędnym znaczeniu” albo „galowych” i „niegalowych”. Na przykład więc wyniki meczów „o drugorzędnym znaczeniu” i „niegalowych” mogą mieć wpływ na udział danej reprezentacji w meczach „o pierwszorzędnym znaczeniu” i „galowych”, co może być powodem szczególnego zainteresowania widzów śledzeniem takich meczów.
Mecze „o drugorzędnym znaczeniu” oraz „niegalowe”
Sąd zauważył, że nie jest możliwe ustalenie z góry, tj. w chwili sporządzania krajowych wykazów lub nabywania praw do transmisji, które mecze będą miały naprawdę decydujące znaczenie dla dalszych etapów rozgrywek, ani też które będą miały wpływ na losy danej reprezentacji. Dlatego też Sąd przyjął, że okoliczność, iż niektóre mecze „o drugorzędnym znaczeniu” lub „niegalowe” mogą decydować o udziale w meczach „o pierwszorzędnym znaczeniu” lub „galowych”, może uzasadniać decyzję państwa członkowskiego uznającą, że wszystkie mecze tych rozgrywek mają doniosłe znaczenie dla społeczeństwa.
Odnosząc się do danych statystycznych, na które powoływały się skarżące, aby wykazać, że mecze „o drugorzędnym znaczeniu” względnie „niegalowe” nie mają doniosłego znaczenia dla społeczeństwa belgijskiego oraz społeczeństwa Zjednoczonego Królestwa, Sąd stwierdził, że oglądalność meczów należących do tych kategorii podczas ostatnich mistrzostw świata i mistrzostw Europy wykazuje, że przyciągnęły one znaczącą liczbę telewidzów, wśród których istotna część zazwyczaj nie interesuje się piłką nożną.
Państwa same określą, które mecze włączyć do wykazu
Sąd orzekł następnie, iż różne podejścia dotyczące włączania meczów mistrzostw świata i mistrzostw Europy do krajowego wykazu mogą być w równym stopniu zgodne z dyrektywą. Możliwe jest zatem, że niektóre państwa członkowskie uznają jedynie mecze „o pierwszorzędnym znaczeniu”, „galowe”, a w przypadku mistrzostw Europy także mecze z udziałem reprezentacji z danego państwa, za mające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, podczas gdy inne państwa w sposób ważny uznają, że również mecze „o drugorzędnym znaczeniu” i „niegalowe” powinny zostać włączone do krajowego wykazu.
Sąd wskazał również, że choć uznanie mistrzostw świata i mistrzostw Europy za wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa może wpływać na ceny, jakie FIFA i UEFA uzyskają w zamian za sprzedaż praw do transmisji tych rozgrywek, nie unicestwia to jednak gospodarczej wartości tych praw, ponieważ nie zobowiązuje obu organizatorów do sprzedaży praw na niekorzystnych warunkach. Podobnie, chociaż tego rodzaju klasyfikacja ogranicza swobodę świadczenia usług i swobodę przedsiębiorczości, to jednak ograniczenie takie jest uzasadnione, ponieważ ma ono na celu ochronę prawa do informacji oraz zapewnienie widzom szerokiego dostępu do transmisji telewizyjnych wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.
Sąd orzekł, że Komisja nie popełniła błędu dochodząc do wniosku, że uznanie przez Wielką Brytanię ogółu meczów mistrzostw świata i mistrzostw Europy, a przez Belgię – ogółu meczów mistrzostw świata, za „wydarzenia o doniosłym znaczeniu” dla ich społeczeństw jest zgodne z prawem Unii. Skargi FIFA i UEFA zostały oddalone.
Turnieje te w całości mają doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, więc takie ograniczenie swobody świadczenia usług oraz swobody przedsiębiorczości jest uzasadnione prawem do informacji oraz koniecznością zapewnienia widzom szerokiego dostępu do transmisji telewizyjnych tych wydarzeń.
Roma Opoka
Zobacz także: