Uchwały organu stanowiącego, zwłaszcza akty prawa miejscowego, muszą być formułowane w sposób jasny, czytelny i jednoznaczny. W swej treści powinny wyraźnie precyzować wszelkie kwestie, które normują. Nie mogą pozostawiać żadnych zagadnień w sferze domniemań.
STAN FAKTYCZNY
Rada Miejska w Miechowie 27 stycznia 2010 r. podjęła uchwałę nr XXXVI/390/2010 w sprawie ustalenia stref płatnego parkowania, ustalenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych w strefach płatnego parkowania i ustalenia opłat dodatkowych. Podstawą jej uchwalenia był art. 13, 13b ust. 3 i 4 oraz art. 13f ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r. nr 19, poz. 115 z późn. zm.) Mimo tytułu uchwały zabrakło w niej postanowień dotyczących zasad pobierania opłaty dodatkowej.
Z UZASADNIENIA
Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych, korzystający z dróg publicznych są zobowiązani do ponoszenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania. W tym celu rada gminy (rada miasta) na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zaopiniowany przez organy zarządzające drogami i ruchem na drogach, może ustalić strefę płatnego parkowania (art. 13b ust. 3 ustawy). Równocześnie za nieuiszczenie ustalonej przez organ stanowiący gminy opłaty pobiera się opłatę dodatkową. W ocenie organu nadzoru to w kompetencjach rady gminy (rada miasta) leży określenie wysokości opłaty dodatkowej. Jej wysokość nie może przekroczyć 50 zł (ust. 2). W konsekwencji zadaniem wojewody wskazane powyżej przepisy ustawy o drogach publicznych zawierają upoważnienie właściwego organu uchwałodawczego samorządu terytorialnego do kompleksowego ustanowienia przepisów prawa miejscowego, regulujących zarówno ustalanie stref płatnego parkowania, opłat za parkowanie pojazdów samochodowych w strefach płatnego parkowania i ustalanie opłat dodatkowych, jak również sposób jej pobierania. Tymczasem Rada Miejska w Miechowie, pomimo zawarcia w tytule uchwały zakresu przedmiotowego obejmującego ustalenia stref płatnego parkowania, ustalenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych w strefach płatnego parkowania i ustalenia opłat dodatkowych oraz przytoczenia podstawy prawnej podjętej decyzji, pominęła w treści uchwały unormowanie dotyczące wysokości opłaty dodatkowej oraz sposób jej pobierania (art. 13f). Tym samym w ocenie organu nadzoru rada miasta nie przewidziała następstw prawnych w przypadku nieuiszczenia opłaty podstawowej, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych.
Organ nadzoru podkreślił, iż wszelkie uchwały organu stanowiącego, zwłaszcza akty prawa miejscowego, powinny spełniać szczególne warunki. Muszą być one formułowane w sposób jasny, czytelny i jednoznaczny. W swej treści powinny wyraźnie precyzować wszelkie kwestie, które normują. Nie mogą pozostawiać żadnych zagadnień w sferze domniemań. Dodatkowo powinny we właściwy sposób odwoływać się do aktualnych przepisów obowiązującego porządku prawnego. Jednocześnie wojewoda stwierdził, że wskazane uchybienia nie stanową istotnego naruszenia prawa skutkującego stwierdzeniem nieważności uchwały w całości. W ocenie wojewody można je konwalidować poprzez określenie wysokości opłaty dodatkowej i sposobu jej pobierania.
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Małopolskiego z 8 marca 2010 r., nr PN.II.0912-1-10