CBA powinno ujawnić, jak często stosuje techniki kontroli operacyjnej – orzekł wczoraj Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
To kolejny już wyrok, w którym sąd uznał dane na temat liczby wniosków o kontrolę operacyjną składanych przez Centralne Biuro Antykorupcyjne za informację publiczną. Poprzedniego szef tych służb nie wykonał, tłumacząc to zmianą przepisów. Jego zdaniem nowelizacja ustawy o prokuraturze, która nakazała prokuratorowi generalnemu przekazywanie parlamentarzystom zbiorczych informacji na temat kontroli operacyjnej stosowanej przez wszystkie służby, przesądza, że tylko on jest uprawniony do ujawniania takich danych.
Sąd się z tym nie zgodził.
– Informacja podawana przez prokuratora generalnego nie uchyla obowiązków pozostałych podmiotów, które są dysponentami tych informacji – zaznaczył w ustnych motywach wyroku sędzia Waldemar Śledzik.
Podkreślił, że prawo dostępu do informacji jest jednym z najważniejszych praw w demokratycznym państwie.
Skład orzekający skupił się na argumentacji dotyczącej nowelizacji ustawy o prokuratorze. Z wcześniejszego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego wynika, że liczba zastosowanych podsłuchów jest informacją publiczną i nie podlega ochronie jako tajemnica państwowa (I OSK 1149/10).
– Od początku stoimy na tym stanowisku. Nie żądamy informacji na temat konkretnych spraw, chcemy poznać jedynie skalę zjawiska. Trudno mi zrozumieć, w jaki sposób tak ogólne dane mogły w jakikolwiek sposób zagrozić zadaniom wypełnianym przez CBA – mówi Artur Pietryka z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, która złożyła wniosek o dostęp do informacji publicznej.
Przedstawicieli CBA nie było na wtorkowej rozprawie. Nie wiadomo więc, czy można spodziewać się skargi kasacyjnej z ich strony.
Na rozpoznanie przez WSA czeka kolejna skarga złożona przez fundację, dotycząca analogicznych danych z ABW. Z informacji zbiorczej przedstawionej przez prokuratora generalnego wynika, że w 2010 r. wszystkie służby złożyły wnioski o kontrolę operacyjną dotyczące 6723 osób.
ORZECZNICTWO
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt II SA/Wa 2695/11.