Narzucanie indywidualnym odbiorcom i zakładom przemysłowym takich samych opłat za metr sześcienny wody narusza interesy konsumentów.
Jedna z gliwickich spółdzielni mieszkaniowych złożyła skargę do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta, że miejskie przedsiębiorstwo wodociągowe łamie prawa konsumentów. Spółka dostarczała mieszkańcom wodę i odprowadzała ścieki, ale zdaniem spółdzielców narzucała za swoje usługi wygórowane ceny. Pobierała za nie jednolite opłaty bez różnicowania ich na taryfowe grupy odbiorców. Cena za jeden metr sześcienny była taka sama dla wielu przedsiębiorstw w mieście jak i dla odbiorców indywidualnych i została zatwierdzona uchwałą rady miejskiej.
Prezes UOKiK wszczął postępowanie antymonopolowe, zakończone wydaniem decyzji i nałożeniem na przedsiębiorstwo wodociągowe kary w wysokości 35 tys zł. Organ uznał, że spółka nadużywa pozycji dominującej na terenie gminy poprzez stosowanie nieuczciwych cen za dostawę wody w drodze pobierania od wszystkich odbiorców opłat w tej samej wysokości. Stanowi to naruszenie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumenta.
Przedsiębiorstwo wodociągowe odwołało się od wyroku. Jego pełnomocnik oraz prezes spółki argumentowali przed sądem, że przyczyną wyłonienia jednej taryfowej grupy odbiorców wody jest fakt, że zbiorowe zaopatrzenie w wodę dokonywane jest dla wszystkich w oparciu o takie same zasady technologiczne i techniczne. Woda zawsze jest poddawana tym samym procesom. W odpowiedzi na pozew pełnomocnik prezesa UOKiK podniosła, że przepisy jednoznacznie stanowią o tym, że opłaty za pobór wody podziemnej powinny być różnicowane w zależności od tego, dla jakich celów surowiec jest pobierany.
Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumenta oddalił powództwo. Uzasadniając ustnie wyrok, wskazał, że przedsiębiorstwo wodociągowe naruszyło zbiorowe interesy konsumentów, nie stosując się do art. 20 ust. 2 i ust. 3 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 123, poz. 858). Przepis ten zobowiązuje przedsiębiorców do ustalenia taryfy na podstawie niezbędnych przychodów i różnic w kosztach doprowadzania wody po dokonaniu ich przeliczenia na poszczególne taryfowe grupy odbiorców usług. Zdaniem sądu pierwszej instancji powodowa spółka ustaliła opłaty za pobór wody dla gospodarstw domowych w wysokości odpowiadającej kosztom doprowadzenie wody przedsiębiorcom. W związku z tym gospodarstwa domowe bezzasadnie uiszczały opłaty za dostawę wody po cenie nieekwiwalentnej do ponoszonych przez przedsiębiorstwo wodociągowe kosztów z tego tytułu. Koszty te zdaniem sądu zostały ustalone w sposób dowolny i w oderwaniu od rzeczywistości.
Sygn. akt XVII AmA 95/09