Belgijskie prawo oraz zobowiązania międzynarodowe związane z członkostwem Belgii w Unii Europejskiej stanowią, że cudzoziemcy, jeżeli chodzi o zakup nieruchomości, nie mogą być traktowani gorzej niż obywatele tego kraju. Ponadto prawo nie stawia dodatkowych wymagań dla kupujących rolną ziemię lub teren leśny w Belgii. Tak więc zarówno cudzoziemcy, jak i Belgowie, którzy nabywają grunty rolne, nie są sprawdzani pod kątem odpowiednich kwalifikacji zawodowych, przynależności organizacyjnej lub miejsca zamieszkania.

Bez ograniczeń

Dla obrotu ziemią ustawodawca belgijski nie ustanowił specjalnej ustawy, zostawiając te sprawy przede wszystkim regulacjom wolnego rynku. Konsekwencją jest fakt, że w Belgii nie stosuje się żadnych ograniczeń przy nabywaniu ziemi, w tym rolnej oraz nieruchomości.
Ponadto nie ma też wymogu uzyskiwania zezwolenia na nabywanie ziemi. Dotyczy to zarówno kupna nieruchomości przez osoby fizyczne, jak i prawne, niezależnie od tego czy pochodzą z krajów UE czy spoza niej.
Prawo belgijskie nie przewiduje również żadnych warunków, które muszą być spełnione, aby kupić ziemię lub gospodarstwo rolne. Oznacza to, że nie trzeba mieć wykształcenia rolniczego, kwalifikacji zawodowych, również adres zamieszkania nie odgrywa roli. Tak więc Polak może nabyć ziemię w Belgii, a zamieszkiwać w innym kraju.
Właściciel ziemi nie ma także obowiązku przynależeć do samorządu zawodowego, czy też spółdzielni produkcyjnej. Podobnie kształtuje się proces zakupu terenów leśnych. Jednakże, jeżeli właściciel chce usunąć drzewa ze swojej działki, która zaliczana jest do obszaru leśnego, musi zasadzić nowe w przewidzianym do tego miejscu.

Nabycie nieruchomości

Proces nabycia nieruchomości może przybrać dwie formy. Pierwsza z nich to bezpośrednia sprzedaż (z ręki do ręki), druga natomiast to sprzedaż publiczna w drodze licytacji. Ta ostatnia jest jednak stosowana niezwykle rzadko. Sprzedaż bezpośrednia odbywa się pomiędzy nabywcą a sprzedającym. Zarówno zakup nieruchomości (mieszkania, domu), jak i ziemi wymaga sporządzenia umowy kupna-sprzedaży.
Na samym początku właściciel ma obowiązek okazać akt własności nieruchomości, która ma być przedmiotem sprzedaży. Kupujący ma także prawo sprawdzić rejestr katastralny. Dzięki temu zyskuje pewność, że sprzedający ma prawo własności do sprzedawanego obiektu czy ziemi. Dla ważności umowy konieczne jest sporządzenie jej w formie aktu notarialnego.