W dniu 18 stycznia 2012 r. o godz. 9.00 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpozna wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dotyczący zasad uznawania za obywatela polskiego.

Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności art. 30 ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 roku o obywatelstwie polskim w zakresie, w jakim rozszerza zakres przesłanek uznania za obywatela polskiego, z art. 137 konstytucji.

Zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami tylko w dwóch przypadkach wojewoda może uznać cudzoziemca za obywatela polskiego. Po pierwsze bezpaństwowca, jeśli zamieszkiwał w Polsce co najmniej pięć lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się. Po drugie małżonka obywatela polskiego pozostającego w związku małżeńskim co najmniej trzy lata i posiadającego zezwolenie na osiedlenie się w Polsce. Kwestionowany przepis wprowadza nowy, szeroki katalog przypadków uznania cudzoziemców za obywateli polskich.

Zobacz: TK orzekł w sprawie zwolnienia z tajemnicy statystycznej

Konstytucja zalicza nadanie obywatelstwa polskiego do prerogatyw Prezydenta RP, co przesądza o szczególnej roli tego organu w zakresie nadawania obywatelstwa polskiego. Art. 34 ust. 1 konstytucji wskazuje jedynie na istnienie innych przypadków nabycia obywatelstwa polskiego. Należy więc uznać, iż przepis ten stanowi wyjątek od podstawowej formy nabywania obywatelstwa polskiego realizowanej w drodze nadania przez Prezydenta RP.

Rozszerzenie katalogu przesłanek, na podstawie których następuje uznanie za obywatela polskiego przewidziane w kwestionowanym przepisie, oznacza odstąpienie przez ustawodawcę od traktowania instytucji uznania jako wyjątku. W efekcie staje się ona instytucją prawną stanowiącą równoległą, w stosunku do nadania obywatelstwa polskiego (art. 137 konstytucji), drogę otrzymania obywatelstwa polskiego.

Zobacz: TK: Zakaz eksmisji na bruk niekonstytucyjny

W opinii wnioskodawcy taka regulacja ustawowa prowadzi do odstąpienia od założonego przez ustrojodawcę kształtu instytucji prawnych prowadzących do otrzymania obywatelstwa polskiego. Nie ulega przy tym wątpliwości, że dochodzi w tym przypadku do rozszerzenia kompetencji organów administracji rządowej w sprawach, które tradycyjnie uznawane są za atrybuty Prezydenta RP.

PS/źródło:TK

Zobacz także:

TK: Zgoda rodziców na leczenie małoletniego zgodna z konstytucją

TK: Odpowiedzialność karna za brak rejestracji czasopisma niekonstytutycyjna