Termin na implementację dyrektywy został przez Polskę już wyraźnie przekroczony.
Nowelizacja jest ujęta dosyć szeroko, stanowi jednak uzupełnienie istniejącego dotychczas stanu prawnego. Określa zasady i warunki dotyczące podejmowania i wykonywania działalności w dziedzinie radiowych i telewizyjnych usług medialnych, podział kompetencji pomiędzy organami państwa w zakresie nadzoru i regulacji tej dziedziny, prawa i obowiązki dostawców radiowych i audiowizualnych usług medialnych, a także niektóre obowiązki dostawców usług telekomunikacyjnych zapewniających przekazywanie usług medialnych. Uwzględnia również prawa odbiorców tych usług oraz warunki realizacji interesu publicznego w radiofonii i telewizji.
Przedmiot nowelizacji
Ustawa ma na celu rozszerzenie zakresu regulacji na nielinearne audiowizualne usługi medialne oraz wszystkie linearne usługi medialne, z wyłączeniem programów radiowych rozpowszechnianych wyłącznie w systemach teleinformatycznych.
Nowelizacja przewiduje obowiązek rejestracji w KRRiT programów telewizyjnych, które są rozpowszechniane wyłącznie w Internecie. Rejestr ma mieć charakter jawny.
Ustawa określa ogólne zasady dotyczące przekazów handlowych utrzymując co do zasady zakaz tzw. lokowania produktów. Ponadto ogranicza ona czas emisji ogłoszeń nadawcy do dwóch minut w ciągu godziny. Będą one mogły być emitowane tylko pomiędzy audycjami, a nie w ich trakcie.
Celem nowelizacji jest również stopniowe zapewnianie dostępności usług medialnych dla osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu, rozwijanie edukacji medialnej, oraz zapewnianie niezależności i pluralizmu organów regulacyjnych oraz ich zdolności do współpracy z organami z innych państw członkowskich Unii Europejskiej przy stosowaniu dyrektywy. Ustawa uściśla też procentowe gwarancje emisji utworów w języku polskim dla nadawców radiowych.
Roma Opoka
Zobacz także:
Komentarze