Prezydent Bronisław Komorowski podpisał ustawę z 30 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o stanie wojennym oraz kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej, która wprowadza do polskiego prawa pojęcie "cyberprzestrzeni”.
Dynamiczny rozwój wykorzystania cyberprzestrzeni niesie ze sobą obok niezaprzeczalnych pozytywów również określone zagrożenia. Głośnymi ostatnio przykładami działań w cyberprzestrzeni na dużą skalę mogą być masowe ataki na rządowe systemy teleinformatyczne Estonii lub prowadzenie tego typu działań podczas wojny rosyjsko-gruzińskiej.
Konieczne zatem jest stworzenie mechanizmów właściwego rozpoznania i oceny zagrożeń istniejących w cyberprzestrzeni, takich jak wojna cybernetyczna, cyberterroryzm, cyberprzestępczość, cyberkatastrofy oraz inne formy działań mogących powodować szkody, zarówno w samej informacji przetwarzanej i przekazywanej w cyberprzestrzeni, jak i bezpośrednio w systemach technicznych.
Te przesłanki legły u podstaw inicjatywy Prezydenta RP w sprawie wprowadzenia do obiegu prawnego kategorii działań w cyberprzestrzeni w sytuacjach wymagających wprowadzenia jednego ze stanów nadzwyczajnych. Inicjatywa przyjęła charakter ustawy o zmianie ustawy o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw. Jej podstawowym celem jest uwzględnienie zagrożeń wynikających z działań i zdarzeń w cyberprzestrzeni jako okoliczności spełniającej normatywną treść przesłanek wprowadzenia jednego ze stanów nadzwyczajnych.
Istota zmian ujętych w uchwalonej ustawie polega na rozwinięciu niektórych pojęć, traktowanych przez Konstytucję jako przesłanki wprowadzenia stanu wojennego, stanu wyjątkowego i stanu klęski żywiołowej, w dostosowaniu do pojawiających się zagrożeń w obszarze cyberprzestrzeni.
Zobacz: MS: Wzmocnienie praw ofiar przestępstw priorytetem polskiej Prezydencji w Radzie UE
Definicja "zewnętrznego zagrożenia państwa"
Uwzględniając powyższe, w ustawie zdefiniowane zostało pojęcie „zewnętrzne zagrożenie państwa” które definiuje się jako celowe działania, godzące w niepodległość, niepodzielność terytorium, ważny interes gospodarczy Rzeczypospolitej Polskiej lub zmierzające do uniemożliwienia albo poważnego zakłócenia normalnego funkcjonowania państwa, podejmowane przez zewnętrzne w stosunku do niej podmioty.
Zobacz: Szczyt Unia Europejska-USA ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych
Ceberprzestrzeń
Jednakże kluczowym rozwiązaniem ustawy jest wprowadzenie do polskiego porządku prawnego definicji „cyberprzestrzeni”, która oznacza przestrzeń przetwarzania i wymiany informacji tworzoną przez systemy teleinformatyczne, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z późn. zm.) wraz z powiązaniami pomiędzy nimi oraz relacjami z użytkownikami.
Poprzez to ustawa stwarza podstawy prawne do praktycznego uruchomienia prac planistycznych i organizacyjnych przez wszystkie organy władzy i administracji w zakresie uwzględniania w planach operacyjnych i programach przygotowań obronnych z jednej strony możliwych nowych zagrożeń w postaci cyberzagrożeń oraz z drugiej – wykorzystywania cyberprzestrzeni we własnych działaniach i systemach bezpieczeństwa na wszystkich szczeblach funkcjonowania państwa.
PS/źródło:BBN
Zobacz także: