Trybunał orzekł, że dyrektywę dotyczącą organizacji czasu pracy należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie przepisowi krajowemu, zgodnie z którym uprawnienie do corocznego płatnego urlopu jest poddane wymogowi minimalnego okresu dziesięciu dni lub miesiąca rzeczywistego świadczenia pracy w okresie rozliczeniowym.

Trybunał wskazał, że prawo do corocznego płatnego urlopu należy uważać za zasadę socjalnego prawa Unii o szczególnej wadze, od której nie może być odstępstw i której wprowadzenie w życie przez władze krajowe może być dokonane tylko w granicach wyraźnie ustalonych w dyrektywie. O ile państwa członkowskie mogą określać warunki wykonywania i wdrażania prawa do corocznego płatnego urlopu, niemniej nie mogą one uzależniać jego powstania od jakichkolwiek warunków ani wykluczyć samego powstania tego prawa, przyznanego wyraźnie wszystkim pracownikom.

Zobacz: ETS: Sprzedawca musi ponieść koszty demontażu towaru niezgodnego z umową

Ponadto Trybunał potwierdza, że dyrektywa nie przeprowadza rozróżnienia pomiędzy pracownikami nieobecnymi w pracy podczas okresu rozliczeniowego ze względu na zwolnienie chorobowe, a pracownikami, którzy rzeczywiście świadczyli pracę we wspomnianym okresie. Wynika stąd, że – jeśli chodzi o pracowników przebywających na prawidłowo udzielonym zwolnieniu chorobowym – prawo do corocznego płatnego urlopu uznane w dyrektywie w stosunku do wszystkich pracowników nie może zostać przez państwo członkowskie uzależnione od obowiązku rzeczywistego świadczenia pracy w okresie rozliczeniowym.

Trybunał podkreśla, że zgodnie z dyrektywą nie może zostać naruszone prawo żadnego pracownika do płatnego corocznego urlopu, niezależnie od tego, czy w okresie rozliczeniowym przebywał on na zwolnieniu chorobowym w następstwie wypadku w miejscu pracy lub gdzie indziej, czy też w następstwie choroby o jakimkolwiek charakterze lub jakimkolwiek pochodzeniu.

Zobacz: ETS: Ograniczenie dostępu do zawodu notariusza niezgodne z prawem unijnym

Trybunał stwierdza przede wszystkim, że przepisy dyrektywy są, z punktu widzenia ich treści, bezwarunkowe i wystarczająco precyzyjne, aby jednostki mogły powoływać się na nie przeciwko państwu członkowskiemu przed sądami krajowymi.

Zobacz: ETS: Szpital ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną wadliwym produktem jeżeli prawo krajowe tak stanowi

Trybunał uważa, że dyrektywa pozwala państwom członkowskim na ustalenie wymiaru corocznego płatnego urlopu różniącego się w zależności od pochodzenia choroby, pod warunkiem że ten wymiar będzie wyższy niż minimalny okres czterech tygodni gwarantowany dyrektywą lub równy temu okresowi.

PS/źródło:curia.pl

Zobacz także:

ETS: Przedsiębiorca napełniający puszki nie naruszył prawa do znaku towarowego

ETS: Ponowne zawarcie umowy o pracę na czas określony musi być uzasadnione obiektywnym powodem