Sejm uchwalił ustawę o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej. Ustawa ujednolica obecne przepisy w taki sposób, aby służby, które wykonują zbliżone zadania, miały możliwość użycia podobnych środków przymusu bezpośredniego.
Ustawa jest wykonaniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który orzekł, że stosowanie środków przymusu bezpośredniego przez służby, powinno być uregulowane ustawowo. Aktualnie kwestie te opisane są m.in. w rozporządzeniach.
Ustawa kompleksowo reguluje i ujednolica zasady i sposób użycia środków przymusu bezpośredniego i broni palnej.
Przyjęto generalną zasadę, że użycie przez służby konkretnego środka przymusu lub broni palnej musi być adekwatne do stopnia zagrożenia, a zastosowany środek powinien się charakteryzować realnie najmniejszą dolegliwością.
Poszczególnym formacjom ujętym w ustawie przyporządkowano zamknięte katalogi środków przymusu bezpośredniego. W ustawie zaproponowano rozszerzenie uprawnień do stosowania tzw. paralizatorów o nowe formacje. Zgodnie ustawą mogą z nich korzystać także funkcjonariusze: ABW, BOR, Straży Ochrony Kolei oraz strażnicy: Państwowej Straży Łowieckiej, Państwowej Straży Rybackiej, Straży Leśnej i Straży Marszałkowskiej.
Ponadto ustawa zakłada m.in., że nie wolno używać środków przymusu bezpośredniego, z wyjątkiem siły fizycznej w postaci technik obezwładniających, wobec kobiet o widocznej ciąży oraz osób, których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat lub ograniczoną sprawność ruchową. Wobec tych osób będzie można użyć innych środków przymusu bezpośredniego w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia uprawnionego bądź innej osoby.
Ustawa co do zasady zakazuje także użycia broni palnej przez oddziały zwarte jakiejkolwiek formacji. Jednocześnie ustawa przewiduje dwa wyjątki. Po pierwsze, w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia, po drugie, w czasie stanu wyjątkowego strzelać będą mogły oddziały policji lub wojska.
PS/źródło:Sejm RP
Zobacz także:
TK: Przepisy dotyczące stosowania środków przymusu bezpośredniego niekonstytucyjne