W dniu 14 października 2009 roku Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpoznał wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dotyczący ustawy z 2 kwietnia 2009 roku - Prawo o ruchu drogowym
Kontrolę konstytucyjności zainicjował Prezydent RP, który zwrócił się - w trybie kontroli prewencyjnej (a zatem przed podpisaniem ustawy) - o zbadanie zgodności z konstytucją ustawy z 2 kwietnia 2009 r. zmieniającej między innymi ustawę Prawo o ruchu drogowym.
Za niezgodne z art. 2 konstytucji uznano nadanie decyzji administracyjnej o nałożeniu kary pieniężnej rygoru natychmiastowej wykonalności. Taki rygor powinno się nadawać wyjątkowo, gdy jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia lub życia ludzkiego, dla zabezpieczenia przed ciężkimi stratami bądź też ze względu na inny interes społeczny lub wyjątkowo ważny interes strony.
Trybunał uznał ponadto za niezgodny z konstytucją przepis dopuszczający sprzedaż zatrzymanego przez organ kontroli ruchu drogowego pojazdu, którym naruszono przepisy ruchu drogowego, i który nie stanowi własności kierującego pojazdem. Taka sytuacja jest przewidziana wobec osób czasowo przebywających lub niemających stałego miejsca zamieszkania albo pobytu w Polsce, które kierowały nie swoim pojazdem i przekroczyły prędkość. Jeżeli taka osoba nie wniesie kaucji lub nie zapłaci dobrowolnie kary zajęty pojazd zostanie sprzedany z wykorzystaniem jednej z form sprzedaży egzekucyjnej.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że
- Ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie niektórych ustaw, w zakresie trybu jej uchwalenia jest zgodna z art. 2 w związku z art. 7 i art. 186 ust. 1 konstytucji.
- Art. 1 pkt 10 powyższej ustawy, w części, w której dodaje do ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym art. 140al ust. 1-3, w zakresie, w jakim w związku z art. 130 ustawy - Prawo o ruchu drogowym w brzmieniu nadawanym ustawą powołaną w punkcie 1, dopuszcza stosowanie kary pieniężnej oraz systemu punktowego, bez właściwych gwarancji prawnych, jest niezgodny z art. 2 konstytucji.
- Art. 1 pkt 10 powyższej ustawy, w części, w której dodaje do ustawy - Prawo o ruchu drogowym art. 140an, w zakresie, w jakim przepis ten nadaje decyzji administracyjnej o nałożeniu kary pieniężnej rygor natychmiastowej wykonalności, jest niezgodny z art. 2 konstytucji.
- Art. 1 pkt 10 powyższej ustawy, w części, w której dodaje do ustawy - Prawo o ruchu drogowym art. 140at ust. 4, w zakresie, w jakim dopuszcza sprzedaż zatrzymanego przez organ kontroli ruchu drogowego pojazdu, którym naruszono przepisy ruchu drogowego i który nie stanowi własności kierującego pojazdem, jest niezgodny z art. 2, art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 1 i 3 konstytucji.
- Art. 1 pkt 10 powyższej ustawy, w części określonej powyżej, jest nierozerwalnie związany z całą ustawą.
Rozprawie przewodniczył wiceprezes TK Janusz Niemcewicz, sprawozdawcą była sędzia TK Ewa Łętowska.
TK/AS
Zobacz także: