Kara administracyjna dla poszczególnych podmiotów zobowiązanych do tworzenia sieci recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji jest zgodna z konstytucją - orzekł Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 9 lipca 2012 roku.
Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie dotyczące kary administracyjnej dla poszczególnych podmiotów zobowiązanych do tworzenia sieci recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Chodziło o obowiązujący w 2006 r. art. 14 ust. 1-4 ustawy o recyklingu.
Trybunał Konstytucyjny nie podzielił wątpliwości sądu pytającego.
TK stwierdził, że art. 14 ust. 1-4 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji w brzmieniu obowiązującym do dnia wejścia w życie nowelizacji z 2007 r. w zakresie w jakim nie różnicował wysokości opłaty za brak sieci z uwagi na stopień pokrycia siecią terytorium kraju, jest zgodny z zasadą proporcjonalności.
W ocenie Trybunału opłata za brak sieci została wprowadzona po to, by przymusić przedsiębiorców do tworzenia sieci od pierwszej chwili obowiązywania ustawy. Wprowadzony mechanizm naliczania i ustalania jej wysokości był uzasadniony charakterem obiektywnej odpowiedzialności administracyjnej za niespełnienie ustawowego obowiązku- ocenił Trybunał.
Ponadto Trybunał Konstytucyjny uznał, że pierwotna regulacja opłaty za brak sieci przewidywała możliwość miarkowania wysokości należnej opłaty. Do obowiązku wniesienia opłaty miał zastosowanie m.in. przepisy ordynacji podatkowej o ulgach w spłacie zobowiązań podatkowych.
Zobacz: TK: Miesięczny termin na powołanie sędziego niekonstytucyjny
Ponadto, jak zaznaczył Trybunał, w pierwotnej wersji art. 14 ustawy o recyklingu wprowadzono dwa mechanizmy miarkowania, a nawet zwolnienia, z wniesienia należnej opłaty za brak sieci.
Wysokość należnej opłaty stanowiła nie tylko iloczyn stawki 500 zł i liczby pojazdów wprowadzonych na terytorium kraju, ale również ujętej procentowo liczby dni w roku, w których nie zapewniono sieci. Możliwe było również całkowite zwolnienie z opłaty, nawet jeśli wprowadzający nie zapewnił sieci przez łączną liczbę 90 dni w danym roku, jeżeli brak utworzenia sieci był następstwem sytuacji określonych w ustawie, a kompletną sieć przywrócono w terminie 3 miesięcy od ich ustąpienia.
Zdanie odrębne zgłosił sędzia TK Wojciech Hermeliński.
PS/źródło:TK
Zobacz także:
TK: Przepisy o zarządzaniu kryzysowym zgodne z konstytucją
TK: Emerytura nie powinna być zależna od zatrudnienia w kraju