Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 61 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest zgodny z art. 92 ust. 1 konstytucji.

Trybunał Konstytucyjny nie podzielił wątpliwości wnioskodawcy co do niezgodności kwestionowanych przepisów z konstytucyjnym standardem zakresu i treści upoważnień ustawowych do wydawania aktów wykonawczych do ustawy.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, wytyczne co do treści aktu wykonawczego zostały zawarte w szeregu przepisów ustawy z 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i zrekonstruować je można z treści art. 61 ust. 7 ustawy oraz z brzmienia art. 1 ust. 2, art. 2 i art. 61 ust. 1-5 ustawy. Są one wystarczająco określone i pozwalają wskazać materialny kształt regulacji, która ma być doprecyzowana w rozporządzeniu wykonawczym. Jednocześnie wytyczne te są na tyle kompletne, że nie można uznać, iż ustawodawca dopuścił do przekazania treści z materii ustawowej do uregulowania w akcie wykonawczym.

Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Maria Gintowt-Jankowicz, a sprawozdawcą był sędzia TK Mirosław Granat.

PS/TK