Do WSA trafiła skarga na decyzję Rady Adwokackiej, w przedmiocie odmowy wpisu na listę adwokatów. Jej autorem był radca prawny z Opola, który ubiegał się o wpis na wyżej wymienioną listę. W 2004 roku przed opolską Okręgową Radą Adwokacką , podczas rozmowy został poddany egzaminowi . Jego treść stanowiły pytania z prawa karnego i procedury. Skarżący pozytywnie go przeszedł, jednakże adwokaci odmówili mu wpisu na listę, argumentując iż nie posiada on odpowiedniej praktyki aby ewentualnie wykonywać zawód.

Skarżący nie zgodził się jednak z powyższym rozstrzygnięciem, gdyż uważał iż z pewnością spełnia on przesłankę posiadania odpowiedniej praktyki, gdyż już od czternastu lat z powodzeniem wykonuje zawód radcy prawnego. Ponadto zna się na prawie karnym, ponieważ przez dłuższy okres pracował w zakładzie karnym z więźniami.

W związku z powyższym pan Mecenas odwołał się w 2007 roku do prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej w Warszawie, która uchyliła poprzednia uchwałę. Powołała się jednocześnie na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 19.4.2006 roku, zgodnie z którym organ uznał, iż przepis art. 68 ustęp 2. „Prawo o adwokaturze” jest niekonstytucyjny, gdyż zawiera pojęcia niejasne, , nie określają dokładnie pojęcia „praktyki”, niezbędnej do wykonywania zawodu adwokata. Nie można bowiem dopuścić do wykonywania zawodu osób ,które po złożeniu odpowiednich egzaminów nie wykazują się praktyka w zawodzie prawniczym

Zainteresowany ponownie odwołał się do Ministra Sprawiedliwości , gdyż podnosił iż wspomniane orzeczenie absolutnie nie ma do niego zastosowania, ponieważ posiada ona praktykę w zawodzie radcy prawnego i został przez organy korporacyjnie błędnie oceniony. Sprawę dodatkowo skomplikował fakt iż na podstawie nowelizacji ustawy „Prawo o adwokaturze i niektórych innych ustawach” z dnia 29.03.2007roku, minister nie jest już organem właściwym do rozstrzygania o wpisie na listę adwokatów . Kompetentne są wojewódzkie sądy administracyjne.

Sam skarżący został błędnie pouczony i wniósł o przywrócenie terminu. W efekcie skarga trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który uchylił dwie poprzednie uchwały Rad Adwokackich. Stwierdził ponadto iż przepisy poprzedniej ustawy prawo o adwokaturze są niekonstytucyjne tylko w zakresie do osób które nie mogą się wykazać praktyką. Wspomniany radca prawny natomiast ją posiada. Organy korporacyjne rozpatrując ponownie jego przypadek będą zobowiązane wziąć pod uwagę wieloletnie doświadczenie mecenasa i zebrany materiał dowodowy.

Sygn. Akt VI Sa/Wa 21 65/08

Katarzyna Żółkowska