W Auli Starej Biblioteki UW, odbyła się III Ogólnopolska Konferencja Naukowa zatytułowana „Dokument a prawo”.
Otwarcia konferencji dokonał prof. dr hab. Tadeusz Tomaszkiewicz, prorektor UW, prof. dr hab. Krzysztof Rączka, dziekan WPiA UW, a także Krzysztof Żarnotal, prezes Zarządu Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych S.A.
Podczas jednego z panelów, zostały zaprezentowane kwestie związane z bezpiecznym wykorzystaniem biometrii w systemach uwierzytelniania osób. Zgodnie z wymogami UE, Polska wprowadziła dla swoich obywateli paszporty biometryczne, które zawierają zapisane w formie elektronicznej, w bezdotykowym mikroprocesorze, dane biometryczne w postaci wizerunku twarzy oraz obrazów dwóch odcisków palców, dane personalne oraz dane pomocnicze. Takie dane powinny być odpowiednio zabezpieczone.
UE wprowadziła własne mechanizmy obok tych proponowanych przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego, a mianowicie: tzw. rozszerzony mechanizm kontroli dostępu (ang. Extended Access Control – EAC). Obok tego mechanizmu funkcjonuje także uwierzytelnianie bierne. Oba te mechanizmy opierają się na wykorzystaniu mechanizmu podpisu elektronicznego wykorzystującego asymetryczną kryptografię, przy której mamy do czynienia z parą kluczy – kluczem prywatnym i kluczem publicznym. I to właśnie stanowi jeden z elementów bezpieczeństwa funkcjonowania paszportów biometrycznych. W Polsce działają obecnie te dwa mechanizmy, ale w skali niezbyt rozległej, gdyż nie wszystkie systemy odczytu są wyposażone w systemy odczytu danych zapisanych w formie elektronicznej. Paszporty biometryczne zostały wprowadzone na mocy ustawy o dokumentach paszportowych z dnia 13 lipca 2006 roku, (Dz.U.2006, Nr 143, poz.1027 ze zm).
Dalsza część konferencji została poświęcona zagadnieniom związanym z e-administracją. W związku z coraz to większym znaczeniem transakcji międzynarodowych, wszelkie bariery na płaszczyźnie administracyjnej powinny być niwelowane. Polskie rozwiązania w zakresie administracji elektronicznej są podobne do tych obowiązujących już w innych krajach europejskich. Prawo dotyczące administracji elektronicznej jest ciągle nowelizowane, mowa tutaj o e-podatkach, e-sądach, e-dowodach.
W ostatnim panelu konferencji, zastanawiano się nad rozwojem badań dokumentów, a ich bezpieczeństwem w obrocie. Współcześnie do sporządzenia niektórych rodzajów dokumentów ich twórcy stosują, coraz bardziej wyrafinowane sposoby zabezpieczeń. Jednym z takich zabezpieczeń jest środek kryjący, którym wykonano dokument, np. ołówek. Ochrona zapisu wykonana przy jego pomocy jest iluzoryczna, gdyż taki ślad można bardzo łatwo usunąć.
Kolejny popularny środek to tusz kreślarski. Jego płynność powoduje, że wnika głęboko w podłoże. Jednakże, najpopularniejszym środkiem kryjącym, wykorzystywanym do sporządzania dokumentów wydaje się być pasta długopisowa, która nie penetruje w podłoże dokumentu. Obecnie, coraz więcej dokumentów wytwarzanych jest przez mechaniczne urządzenia drukujące, a to z kolei tworzy nowe wyzwania identyfikacyjne ekspertom dokumentów.
Agnieszka Wencek
Zobacz także: