W dniu 28 marca 2013 r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę w składzie siedmiu sędziów stwierdzającą, że przy orzekaniu o przewlekłości, ocenie sądowej podlega całość postępowania.
Oznacza to, że po wniesieniu skargi na przewlekłość, sąd powinien badać przebieg sprawy od jej wszczęcia do prawomocnego orzeczenia bez względu na to, na którym etapie skarga została wniesiona.
W oparciu o art. 5 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania skargę wnosi się „w toku postępowania w sprawie”. W orzecznictwie pojawiły się wątpliwości interpretacyjne dotyczące zwrotu „w toku postępowania”. Przepis ten nie precyzuje, czy obejmuje on całość postępowania sądowego, czy jedynie postępowanie sądowe, w którym uprawniony wniósł skargę.
W styczniu 2012 r. Prokurator Generalny skierował do Sądu Najwyższego wniosek o rozstrzygnięcie rozbieżności interpretacyjnych.Jednocześnie HFPC przedstawiła opinię przyjaciela sądu w tej sprawie.
Zobacz: Procédure de sauvegarde w świetle orzecznictwa SN
Dotychczas głównym skutkiem wąskiej interpretacji zwrotu „w toku postępowania” było zasądzanie niższych sum pieniężnych w sytuacji stwierdzenia przewlekłości postępowania. Określając wysokość sumy pieniężnej z tytułu przewlekłości postępowania, sąd powinien mieć bowiem na uwadze czas trwania postępowania.
PS/źródło: HFPC
Zobacz także:
SN odroczył rozpoznanie odwołań sędziów w sprawie reorganizacji sądów