W uzasadnieniu przypomniano m.in., że art. 84 ust. 2 prawa upadłościowego i naprawczego mówi, iż umowa przeniesienia własności rzeczy, wierzytelności lub innego prawa zawarta w celu zabezpieczenia wierzytelności jest skuteczna wobec masy upadłości, jeżeli została zawarta w formie pisemnej z datą pewną. Z kolei z art. 81 par. 2 i 3 k.c. wynika, że czynność prawna ma datę pewną także wtedy, gdy stwierdza się dokonanie czynności w jakimkolwiek dokumencie urzędowym – od daty dokumentu; w razie umieszczenia na obejmującym czynność dokumencie jakiejkolwiek wzmianki przez organ państwowy, jednostki samorządu terytorialnego lub notariusza – od daty wzmianki. W razie zaś śmierci jednej z osób podpisanych na dokumencie datę złożenia przez tę osobę podpisu uważa się za pewną od daty jej śmierci.
W odpowiedzi SN w składzie 7 sędziów podjął 28 października 2011 r. uchwałę. Orzekł, że taka umowa przeniesienia własności rzeczy, wierzytelności lub innego prawa jest skuteczna wobec masy upadłości także wtedy, gdy uzyskała datę pewną w sposób określony w art. 81 par. 2 i 3 k.c.
Uchwała Sądu Najwyższego, sygn. akt III CZP 33/11.