Którzy przedsiębiorcy mogą informować o tym, że sponsorują imprezy sportowe, koncerty muzyczne i inne imprezy masowe?
Kwestię tę reguluje art. 131 ust. 5 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (dalej nazywanej ustawą). Zgodnie z tym przepisem możliwość informowania o sponsorowaniu imprez sportowych, koncertów muzycznych oraz innych imprez masowych jest zarezerwowana dla producentów i dystrybutorów napojów, których zasadniczą działalność stanowi produkcja lub sprzedaż napojów alkoholowych zawierających od 8 proc. do 18 proc. alkoholu. Jednocześnie ust. 7 tego artykułu ustawy wprowadza zakaz informowania o innym sponsorowaniu przez producentów i dystrybutorów napojów alkoholowych, których zasadniczą działalność stanowi produkcja lub sprzedaż napojów alkoholowych zawierających od 8 proc. do 18 proc. alkoholu oraz zakaz informowania o sponsorowaniu przez producentów i dystrybutorów napojów alkoholowych zwierających powyżej 18 proc. alkoholu (alkoholi mocnych). Wzajemna relacja obu wymienionych przepisów budzi wątpliwości.
Wydaje się, że intencja ustawodawcy powinna być odczytywana w następujący sposób: zakaz wynikający z ust. 7 jest zakazem bezwzględnym i oznacza, że żaden podmiot, który zajmuje się produkcją lub sprzedażą alkoholi mocnych, nie może informować o sponsorowaniu imprez sportowych, koncertów muzycznych lub innych imprez masowych. Zakaz ten obowiązuje również w sytuacji, gdy działalność dotycząca alkoholi mocnych jest jedynie drobnym wycinkiem działalności danego podmiotu. Oznacza to, że podmiot, którego zasadniczą działalnością jest produkcja lub sprzedaż napojów alkoholowych zawierających od 8 proc. do 18 proc. alkoholu i który chce skorzystać z ustawowej możliwości informowania o sponsorowaniu, nie może się w ogóle zajmować działalnością w zakresie produkcji i dystrybucji alkoholi mocnych.
Otwarta jest natomiast kwestia, jak rozumieć wspomniane zakazy w kontekście międzynarodowej działalności danego producenta czy dystrybutora.