Producent, na którym spoczywa ustawowy obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa wytwarzanych produktów, powinien monitorować bezpieczeństwo tych produktów przez cały okres ich funkcjonowania na rynku. W przypadku ujawnienia na podstawie obserwacji własnych lub informacji z rynku (np. reklamacji), że produkt przez niego wytwarzany może być niebezpieczny, jest on zobowiązany przeprowadzić własną analizę stopnia zagrożenia. Na podstawie analizy producent musi wybrać i zastosować środki najbardziej adekwatne do wyeliminowania lub zminimalizowania ryzyka, np. wycofać produkt z obrotu lub zamieścić dodatkowe ostrzeżenia dotyczące użytkowania produktu. Analogiczne obowiązki obciążają także dystrybutorów.
Producent lub dystrybutor, którzy uzyskali informacje, że wprowadzony przez nich na rynek produkt nie jest bezpieczny, są zobowiązani niezwłocznie powiadomić o tym dyrektora departamentu nadzoru rynku w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Specjalny formularz powiadomienia określa rozporządzenie Rady Ministrów z 26 kwietnia 2005 r. W powiadomieniu wskazuje się co najmniej: informacje umożliwiające dokładną identyfikację produktu lub partii (opis, zdjęcie, kategoria, marka lub znak handlowy, nazwa modelu lub jego numer, kod CN, kraj pochodzenia) oraz opis zagrożenia stwarzanego przez produkt (wnioski z przeprowadzonej analizy ryzyka, dane na temat wypadków). W powiadomieniu wskazuje się też, jakie działania naprawcze przedsięwzięto, przy czym warto załączyć dowody ich przeprowadzenia (np. kopię ogłoszenia prasowego powiadamiającego o zagrożeniu lub faktury korygujące dokumentujące wycofanie produktu od dystrybutorów). W powiadomieniu należy też zawrzeć informacje potrzebne do ustalenia przebiegu obrotu produktem (lista dystrybutorów i sprzedawców detalicznych we wszystkich państwach UE) po to, by w razie potrzeby możliwe było efektywne, z dotarciem do właściwych adresatów, prowadzenie działań potrzebnych dla eliminacji ryzyka.