Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego każdy, kto wyrządził innej osobie szkodę, zobowiązany jest do jej naprawienia. Osoba poszkodowana np. w wypadku drogowym, na skutek zatrucia pokarmowego w restauracji czy błędu lekarza ma zatem prawo do wystąpienia o odszkodowanie.
Jeżeli na skutek działania innej osoby poszkodowany doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, to w ramach przysługującego mu odszkodowania może żądać naprawienia tej szkody poprzez pokrycie kosztów z niej wynikających. Chodzi tu m.in. o pokrycie wydatków na leczenie, zakup leków, uiszczenie opłat za wizyty u lekarza, przeprowadzone badania, pobyt w szpitalu, np. wówczas gdy pacjent nie był objęty ubezpieczeniem zdrowotnym i leczenia szpitalnego nie sfinansował Narodowy Fundusz Zdrowia.
Poszkodowany ma prawo żądać też zwrotu kosztów na dojazdy do lekarza i z powrotem po przedstawieniu rachunków na te wydatki.
Sprawca szkody może zostać także zobowiązany do pokrycia wyższych wydatków na żywność, gdy lekarz zaleci poszkodowanemu przestrzeganie diety i spożywanie tylko określonych droższych produktów.
Poniesienie szkody nie oznacza, że poszkodowany musi najpierw sam pokryć np. koszty leczenia, a dopiero później może domagać się ich zwrotu.
Dla osób ubogich i nieubezpieczonych mogłoby to bowiem oznaczać niemożność leczenia z powodu braku pieniędzy. Z tego też względu kodeks cywilny stanowi, że na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia. Jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, to sprawca szkody zobowiązany jest także do wyłożenia sumy potrzebnej na koszty przygotowania do innego zawodu.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Jak starać się o odszkodowanie lub zadośćuczynienie.
W pełnej wersji artykułu znajdziesz m.in. wzór pozwu.